Edward Hein
Edward Ferdynand Hein (ur. 2 marca 1868 w Stanisławowie, zm. 18 stycznia 1928 w Gnieźnie) – tytularny generał brygady Wojska Polskiego.
 tytularny generał brygady
| |
| Data i miejsce urodzenia |
2 marca 1868 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
18 stycznia 1928 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1895–1925 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
Kierownictwo Rejonu Sanitarnego Gniezno |
| Stanowiska |
kierownik rejonu sanitarnego |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
     
| |
.png){kind=small}
Życiorys edytuj
Urodził się w rodzinie Ferdynanda i Antoniny z Gadomskich[1]. Ukończył gimnazjum w Stanisławowie i Wydział Lekarski Uniwersytetu Jagiellońskiego. W armii austriackiej od 1895 roku[1]. Początkowo służy w Szpitalu Garnizonowym w Krakowie, następnie służy w jednostkach polowych jako lekarz. Wziął udział w mobilizacji przeprowadzonej w latach 1912–1913 w związku z wojną na Bałkanach oraz I wojnie światowej. W latach 1914–1918 był lekarzem Pułku Dragonów Nr 8[a]. W czasie służby w c. i k. armii awansował kolejno na stopień: lekarza pułku (niem. Regimentsarzt) – 1 maja 1898[b], lekarza sztabowego (niem. Stabsarzt) – 1 maja 1914 roku[c], starszego lekarza sztabowego 2. klasy (niem. Oberstabsartzt 2. Klasse) – 1 listopada 1917 roku[d][2][3][4][5].
W Wojsku Polskim od 1 lutego 1919 roku był komendantem Szpitala Zapasowego w Wadowicach[1]. 24 czerwca 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu podpułkownika, w korpusie lekarskim, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[6]. W 1921 roku został kierownikiem Rejonu Sanitarnego Gniezno, pozostając oficerem nadetatowym 7 batalionu sanitarnego w Poznaniu[7]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu pułkownika starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 51. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy, a jego oddziałem macierzystym była Kompania Zapasowa Sanitarna Nr 4[8]. W kwietniu 1924 roku został przydzielony do Szefostwa Sanitarnego Okręgu Korpusu Nr VII w Poznaniu na stanowisko kierownika Wydziału Superrewizyjno-Inwalidzkiego[9]. 16 marca 1925 roku Prezydent RP Stanisław Wojciechowski nadał mu z dniem 31 maja 1925 roku stopień generała brygady, wyłącznie z prawem do tytułu. Z dniem 31 maja 1925 roku został przeniesiony w stan spoczynku[10]. Zamieszkał w Krakowie, gdzie pracował jako lekarz Kasy Chorych. Zmarł 18 stycznia 1928 roku w Gnieźnie[11]. Został pochowany na cmentarzu św. Piotra i Pawła w Gnieźnie.
Edward Hein był żonaty z Emmą z Schaefferów, z którą miał córki: Emanuelę (ur. 1916) i Małgorzatę (ur. 1918)[1].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Kawalerski Orderu Franciszka Józefa z dekoracją wojenną
- Signum Laudis Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej
- Złoty Krzyż Zasługi Cywilnej z Koroną[12]
- Brązowy Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii[12]
- Krzyż Jubileuszowy Wojskowy[12]
- Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913[12]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Stawecki 1994 ↓, s. 135.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 679, 1153.
- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1916 ↓, s. 582, 1021.
- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1917 ↓, s. 761, 1363.
- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 957, 1684.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 26 z 14 lipca 1920 roku, s. 577.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1163, 1184, 1197.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 310.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 38 z 17 kwietnia 1924 roku, s. 216.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 33 z 20 marca 1925 roku, s. 156, 158.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 24 lipca 1928 roku, s. 243.
- ↑ a b c d Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 679.
Uwagi edytuj
- ↑ Według Piotra Staweckiego w latach 1916-1918 był zastępcą szefa sanitarnego Komendy Garnizonu w Koszycach[1]
- ↑ Stopień lekarza pułku był odpowiednikiem stopnia kapitana i rotmistrza 1. Klasy
- ↑ Stopień lekarza sztabowego był odpowiednikiem stopnia majora
- ↑ Stopień starszego lekarza sztabowego 2. klasy był odpowiednikiem stopnia podpułkownika
Bibliografia edytuj
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916.
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: 1917.
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.