Edward Lloyd (właściciel kawiarni)
Edward Lloyd (ur. 1648; zm. 15 lutego 1713) – właściciel sklepu-kawiarni Lloyd’s Coffee House prowadzonego w latach 1688–1726 w Londynie, przy Lombard Street, miejsca w którym narodził się rynek oceny ryzyka i asekuracji.
Prawdopodobnie był Walijczykiem, a do Londynu przybył wraz z żoną Abigail z Canterbury w 1680 roku. Miasto przeżywało bum handlowy związany z transportem morskim. Do Londynu sprowadzano towary z całego świata, między innymi kawę. Wiele firm specjalizowało się w handlu tym towarem, a swoje siedziby otwierały pomiędzy Tower of London a Thames Street. Tutaj również, na Tower Street, Lloyd otworzył własną kawiarnię – głównie dla klientów związanych z handlem morskim, kapitanów i armatorów statków. Dla utrzymania i zwiększenia atrakcyjności swojego biznesu Lloyd regularnie wydawał Lloyd’s News, gdzie zamieszczał informacje na temat przypływających statków, ładunków, sporządzonych umów i ubezpieczeń oraz zamieszczał informacje z zagranicy. Tworząc sieć korespondentów stacjonujących w portach całej Europy, stworzył szeroką bazę informacyjną na temat umów i ubezpieczeń handlu morskiego. Pierwsza wzmianka o przedsiębiorczym właścicielu kawiarni ukazała się w „London Gazette” w 1688 roku[1].
W 1691 roku, gdy biznes kwitł, Lloyd przeniósł się na 16 Lombard Street, naprzeciw siedziby Królewskiej Ekspedycji, w samo serce dzielnicy kupców. Jego kawiarnia stała się głównym miejscem, gdzie odbywały się aukcje niektórych towarów (m.in. tureckiej kawy czy francuskich win), gdzie sporządzano i podpisywano umowy handlowe i – co stanowiło najważniejszą działalnością kawiarni – ubezpieczano wszystkie zawarte tam transakcje handlowe, a Lloyd nie będąc stroną kontraktów jedynie umożliwiał ich podpisanie.
Edward Lloyd zyskał wysoką pozycję społeczną, piastował ważne stanowiska, był m.in. dowódcą Constable and Questman (wczesna forma straży sąsiedzkiej) oraz radnym. W 1713 roku, 28 stycznia, Lloyd z powodu złego stanu zdrowia sporządził testament, w którym kawiarnię pozostawił w dzierżawie swojemu ówczesnemu kelnerowi, Williamowi Newtonowi. Dwa dni później Newton ożenił się z jego młodszą córką, 19-letnią Handy. Dwa tygodnie po ślubie, 15 lutego Lloyd zmarł[2]. O jego śmierci wspomniał „Flying Post”: On Sunday last Died Mr Lloyd the Coffee-Man in Lombard Street[a] .
Jego kawiarnia i działalność w niej prowadzona stanowiły podwalinę dla stworzenia innowacyjnego systemu informacji oraz ubezpieczeń handlu morskiego. Od jego nazwiska pochodzi nazwa największego brytyjskiego ubezpieczyciela firm, Lloyd's of London, która już w 1871 uznana została formalnie za spółkę akcyjną na podstawie jej tylko dotyczącej ustawy Parlamentu[3].
Uwagi edytuj
- ↑ Pojawienie się wzmianki prasowej o śmierci prywatnej osoby było wówczas rzadkością.
Przypisy edytuj
- ↑ Nota biograficzna. [dostęp 2015-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-03)].
- ↑ Nota biograficzna na Lloyds Register
- ↑ Lloyd’s of London, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2015-03-27].
Bibliografia edytuj
- H.C.G. Matthew, Brian Harrison, Oxford dictionary of national biography: from the earliest times to the year 2000, Oxford : Oxford university press, 2004, ISBN 0-19-861411-X tom 32.