Edward Zienkiewicz (ur. 28 kwietnia 1879 w Witebsku, zm. 1963 w Warszawie) – polski inżynier komunikacji.

Edward Zienkiewicz
Data i miejsce urodzenia

28 kwietnia 1879
Witebsk

Data i miejsce śmierci

1963
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

inżynier

Alma Mater

Instytut Inżynierów Komunikacji w Petersburgu

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Komandor Orderu Gwiazdy Rumunii (1932-1947) Order Krzyża Orła III Klasy (Estonia)

Życiorys edytuj

 
Grób Edwarda Zienkiewicza na Cmentarzu Powązkowskim.

Ukończył gimnazjum w Witebsku[1] oraz Instytut Inżynierów Komunikacji w Petersburgu (1904)[2].

W odrodzonej Polsce wicedyrektor (1918–1928)[3], a potem dyrektor (1929–1939) okręgu PKP w Warszawie[1][4]. Prezes honorowy okręgu Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej w stolicy[1]. Prezes stałego komitetu zjazdów inżynierów kolejowych[1] oraz w latach 1935–1939 członek rady naczelnej Społecznego Zrzeszenia Inżynierów Kolejowych[5]. Członek Towarzystwa Polsko-Estońskiego (1929–1939)[6]. Politycznie od 1926 związany z sanacją.

Ogłosił artykuły fachowe w „Inżynierze Kolejowym”[7] oraz broszurę „Pierwsza znajomość języka estońskiego i węgierskiego”[1]. Po drugiej wojnie światowej autor artykułów w „Przeglądzie Komunikacyjnym” (1945–1946)[8].

Pochowany wraz z żoną w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 106, rząd 5, miejsce 19)[9].

Odznaczony edytuj

Życie prywatne edytuj

Syn Jana i Tekli z Bouffałów. Od 1918 mąż Barbary z Mazewskich[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j k Czy wiesz kto to jest, pod red. Stanisława Łozy, Warszawa 1938, s. 846
  2. Списокъ окончившихъ курсъ въ Институтѣ Инженеровъ Путей Сообщенія Императора Александра I за сто лѣтъ 1810–1910, Санкт-Петербург 1910, c. 155
  3. Sprawozdanie z działalności dyrekcji kolei państwowej w Warszawie 1918–1928, Warszawa 1928, s. 171
  4. Ruch służbowy w Ministerstwie Komunikacji i Dyrekcjach Okręgowych Kolei Państwowych (Dz. Urz. Nr. 12 i 17), „Inżynier Kolejowy” nr 9 (97) z 1 września 1932 , s. 214
  5. Józef Piłatowicz, Ruch stowarzyszeniowy inżynierów i techników polskich do 1939 r., Warszawa 2005, t. 2, s. 166
  6. Tomasz Otocki. Towarzystwo Polsko-Estońskie w Polsce międzywojennej, Eesti.pl [dostęp: 5 stycznia 2024]
  7. Andrzej Jarominiak, Biogramy niektórych polskich inżynierów kolejowych działających w II Rzeczypospolitej, „Problemy Kolejnictwa” nr 146, 2008, s.
  8. Spis rzeczy rocznika I (1945) i rocznika II (1946), „Przegląd Komunikacyjny”
  9. Cmentarz Stare Powązki: ZIENKIEWICZOWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2024-01-05].