Elżbieta Horowicz-Zborowska
Elżbieta Horowicz-Zborowska (ur. 10 listopada 1932 w Warszawie, zm. 27 maja 2003 tamże) – polska artystka malarka, dekoratorka wnętrz.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Dziedzina sztuki |
Życiorys edytuj
Uczęszczała do klasy Włodzmierza Tiunina w Liceum Sztuk Plastycznych, w 1956 rozpoczęła studia na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jej wykładowcami byli Eugeniusz Arct i Edward Kokoszko, dyplom z malarstwa obroniła u Michała Byliny, a promotorem pracy magisterskiej był Bohdan Urbanowicz. Studia ukończyła w 1963 broniąc pracy dotyczącej psychologii kolorów we wnętrzach. Jej prace znajdują się w kolekcji galerii Henriett Tauchner w Monachium i w wiedeńskiej Spółce Polsko-Austriackiej „Ostramo”. Twórczość Elżbiety Horowicz-Zborowskiej obejmowała malarstwo, tworzenie miniatur i aranżację wnętrz. Została pochowana na cmentarzu Bródnowskim (kw. 19B-V-28).
Najważniejsze wystawy:
- 1963 - Wystawa dyplomowa „Salon Debiutów” w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Warszawie.
- 1968 - Wystawa Okręgowa ZPAP – „Zachęta” w Warszawie.
- 1969 - „Warszawa w sztuce” – „Zachęta”.
- 1969 - Indywidualna wystawa rysunku – Klub Dziennikarzy w Kielcach.
- 1970 - Salon Zimowy w Radom.
- 1973 - Wystawa – Salon ART. w Warszawie.
- 1975 - Wystawa w Salonie „Plastyki” Warszawa
Bibliografia edytuj
- Monografia Cmentarz Bródnowski, praca zbiorowa, Urząd Dzielnicy Warszawa-Targówek, Warszawa 2007 s. 125, na książce ISBN 978-83-920764-0-0; ISBN 978-83-920764-0-7