Elżbieta Mucha (ur. 4 kwietnia 1969 we Frampolu[1]) – polska prawniczka i urzędniczka państwowa, w latach 2003–2004 podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów i Główny Rzecznik Dyscypliny Finansów Publicznych.

Życiorys edytuj

Ukończyła studia prawnicze, uzyskała uprawnienia radcy prawnego. Od 1996 pracowała w Ministerstwie Finansów: w Departamencie Prawnym, a następnie Departamencie Systemu Podatkowego. Była również zatrudniona w Agencji Mienia Wojskowego, Urzędzie Kultury Fizycznej i Sportu, a do 2003 w Narodowym Funduszu Zdrowia[2]. Była egzaminatorką w egzaminach na doradcę podatkowego (2002–2006) i na radcę prawnego (2011, 2013). Wykładała także na szkoleniach dla radców prawnych i doradców podatkowych, opublikowała artykuły i książki z zakresu prawa podatkowego, finansowego i gospodarczego[3].

6 sierpnia 2003 powołana na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów, odpowiedzialnego za podatki, i zarazem Głównego Rzecznika Dyscypliny Finansów Publicznych. Odwołana z funkcji 6 września 2004[2]. Następnie przeszła do pracy w KPMG, gdzie odpowiadała za bieżącą obsługę klientów i doradztwo podatkowe[4].

Przypisy edytuj

  1. Elżbieta Mucha. bj.uj.edu.pl. [dostęp 2018-09-17].
  2. a b Zmiany w kierownictwie Ministerstwa Finansów. parkiet.com, 24 sierpnia 2004. [dostęp 2018-09-14].
  3. Elżbieta Mucha. profinfo.pl. [dostęp 2018-09-14].
  4. Marta Filipiak, Tadeusz Markiewicz: Z ministerstwa do konsultingu. pb.pl, 4 stycznia 2005. [dostęp 2018-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-14)].