El Isidro (Izydor) – poemat epicki o charakterze hagiograficznym hiszpańskiego poety i dramaturga Złotego Wieku Lopego de Vega. Utwór został napisany i przedstawiony z okazji kanonizacji św. Izydora, patrona Madrytu w 1598 roku[1]. Jest ułożony strofą pięciowersową (quintillą)[2], rymowaną abbab lub aabba, pisaną ośmiozgłoskowcem.

Marcello Bacciarelli, Święty Izydor

Salió Isidro acompañado,
muy humilde y mesurado,
mirando su serafín;
y aunque de pardillo, en fin
limpio, justo y aseado.

Su jubón blanco de lino,
su capote de dos haldas,
con capilla a las espaldas,
que hacía el rostro divino
de rubíes y esmeraldas.

Przypisy edytuj

  1. Henry Richard, lord Holland: Some Account of the Lives and Writings of Lope Felix de Vega Carpio and Guillen de Castro, Vol 1. books.google.pl, 1817. s. 45. [dostęp 2016-12-02]. (ang.).
  2. Cayetano Alberto de la Barrera: Nueva biografía de Lope de Vega. cervantesvirtual.com. [dostęp 2016-12-02]. (hiszp.).

Bibliografia edytuj