Elaine Murphy, baronessa Murphy (ur. 16 stycznia 1947[1]) – brytyjska polityk, wykładowca akademicki, działaczka społeczna, członkini Izby Lordów.

Elaine Murphy w 2019

Życiorys edytuj

Po uzyskaniu kwalifikacji zawodowych przez 25 lat pracowała jako wykładowca w ramach publicznej służby zdrowia (National Health Service). Została m.in. profesorem psychiatrii wieku starczego w Guy's Hospital. W trakcie kariery zawodowej obejmowała także kierownicze funkcje w londyńskiej administracji różnych szczebli zajmującej się sprawami ochrony zdrowia (m.in. przewodniczącej North East London Strategic Health Authority). Była również przez kilkanaście lat dyrektorem wykonawczym w lokalnym oddziale NHS, a do 2003 także brytyjskim oficjalnym doradcą ds. zdrowia psychicznego przy Światowej Organizacji Zdrowia[2].

W 2004 uhonorowana godnością para dożywotniego z tytułem baronessy Murphy of Aldgate in the City of London, zasiadając tym samym w Izbie Lordów. W wyższej izbie brytyjskiego parlamentu pozostała parlamentarzystką niezależną (ang. crossbencher)[3].

Została także profesorem wizytujący na Queen Mary University of London i wiceprzewodniczącą stowarzyszenia zajmującego się kwestiami choroby Alzheimera[1]. W 2006 powołana na przewodniczącą rady szkoły medycznej St George's w ramach University of London[2].

W 2009 Elaine Murphy ujawniła, że w 1974 w podpisanym przez jej męża liście do "British Medical Journal" opisała przypadłość zdrowotną, którą nazwała "moszną wiolonczelisty" (ang. cello scrotum)[4], jednak w rzeczywistości doniesienie to było jedynie żartobliwą mistyfikacją medyczną (zainspirowaną "sutkiem gitarzysty")[5][6].

Przypisy edytuj

  1. a b Birthdays: Elaine Murphy. timesonline.co.uk, 16 stycznia 2009. [dostęp 2011-06-03]. (ang.).
  2. a b Baroness Elaine Murphy Appointed as New Chair of Council. sgul.ac.uk, 28 marca 2006. [dostęp 2011-06-03]. (ang.).
  3. Profil na stronie Parlamentu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. [dostęp 2014-08-22]. (ang.).
  4. J.M. Murphy. Letter: Cello scrotum. „BMJ”. Nr 2 (5914), s. 335, maj 1974. PMID: 4827125. 
  5. E. Murphy, J.M. Murphy. Cello scrotum confession. Murphy's lore. „BMJ”. Nr 338, s. b288, 2009. DOI: 10.1136/bmj.b288. PMID: 19174435. 
  6. 'Cello scrotum' exposed as a hoax. cnn.com, 28 stycznia 2009. [dostęp 2011-06-03]. (ang.).