Element paliwowy – podstawowa jednostka paliwa jądrowego, którą używa się i którą się manipuluje w rdzeniu reaktora jądrowego. Zwykle ma postać prętów wypełnionych pastylkami spreparowanego paliwa jądrowego.

W radzieckich reaktorach WWER mają one formę prętów o średnicy 9,1 mm i długości 2500 mm (WWER-400) lub 3500 mm (WWER-1000). Ich powłokę stanowi stop cyrkonu i niobu o grubości 0,65 mm. Pastylki paliwa, wzbogaconego ditlenku uranu, mają średnicę zewnętrzną 7,6 mm i koncentryczny otwór o średnicy 1,5 mm.

Aktywność promieniotwórcza niektórych lotnych produktów rozszczepienia w elementach paliwowych[1]
Radionuklid Aktywność w paliwie
PBq
Aktywność pod koszulką
PBq
fmaks[2]
87Kr 1000 3,5 0,00035
88Kr 1500 7 0,0046
133Xe 2800 70 0,025
135Xe 2800 21 0,0075
138Xe 2200 4,8 0,0022
131J 1300 30 0,023
132J 2100 8,5 0,004
133J 2900 30 0,01
134J 3100 10 0,0032
135J 2700 16 0,0059

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Reaktor WWER-400 o średnim obciążeniu cieplnym, na końcu kampanii paliwowej. Za СЭВ Постоянная комисся по сотрудничеству в области использования атомнй энергии в мирных целях: Руководство по классификации и оценке радиационых последствий аварийных ситуаций связанных с потерей теплоносителя на АЭС с ВВЭР. Moskwa: ОРБ 15, 1983.
  2. Frakcja aktywności izotopu wydzielana z pastylki do szczeliny pod koszulką.

Bibliografia

edytuj
  • Podstawy zapewnienia bezpieczeństwa elektrowni jądrowych. W: Andrzej Strupczewski: Awarie reaktorowe a bezpieczeństwo energetyki jądrowej. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1990, s. 21. (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj