Elena Akselrod (biał. Алена Меераўна Аксельрод; ros. Еле́на Ме́еровна Аксельро́д ur. 26 marca 1932 w Mińsku) – urodzona w Białoruskiej Socjalistyczna Republice Radzieckiej pisarka, poetka i tłumaczka.

Elena Akselrod
Алена Меераўна Аксельрод
Ilustracja
Elena Akselrod z synem Michaiłem Yakhilevichem
Data i miejsce urodzenia

26 marca 1932
Mińsk

Zawód, zajęcie

pisarka

Biografia edytuj

Elena Akselrod urodziła się 26 marca 1932 r. w Mińsku. Jej ojciec Meer Akselrod był malarzem a matka Riwa Rubina poetką piszącą w jidysz. Wujek, Zelik Akserlod, był także poetą posługującym się językiem jidysz. Uczestniczył w protestach przeciwko zamknięciu szkół jidysz w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, został aresztowany i ostatecznie stracony podczas odwrotu Armii Czerwonej z Wilna w 1941 r.[1][2][3][4]

W 1954 Elena ukończyła studia na wydziale literackim Moskiewskiego Instytutu Pedagogicznego. W 1955 r. zadebiutowała jako tłumaczka. Swój pierwszy tomik poezji dla dzieci wydała w 1961 r., od tego czasu napisała kolejne siedem tomików poetyckich. Pracowała jako tłumaczka, tłumacząc z jidysz, niemieckiego, angielskiego i innych języków. Przetłumaczyła prace swojej matki Riwy Rubiny i wiersze wuja Zelika. Od 1991 r. mieszka w Izraelu, gdzie pisze książki i tłumaczy inne z języka hebrajskiego. Jej prace są publikowane w Izraelu, Stanach Zjednoczonych i Rosji[1][4].

Napisała studium o sztuce swojego ojca Meera Akselroda, dzięki któremu stał się znany poza Rosją. W 2008 r. ukazała się jej książka wspomnieniowa Двор на Баррикадной. Jej synem jest rosyjsko-izraelski artysta Michaił Yachilevich. Obecnie mieszka w Ma’ale Adummim w Izraelu[1][4].

Wybrane dzieła edytuj

  • Ванька-Встанька и Санька-Спанька, 1961
  • Про луну и про дома, 1962
  • Где лучше, 1962
  • На улице Витринной, 1963
  • Кто проснулся раньше всех, 1963
  • Зима играет в прятки, 1963
  • Гуляла Вьюга по Москве, 1965
  • Беспокойный паровоз, 1967
  • Куда спешили колеса, 1967
  • Зима играет в прятки, 1971
  • Кто проснулся раньше всех, 1983
  • Подсолнух, 1984
  • В море мылся великан, 2012

Przypisy edytuj

  1. a b c Elena Akselrod. Prabook.com. [dostęp 2021-03-27]. (ang.).
  2. Meer Akselrod. Artland.com. [dostęp 2021-03-27]. (ang.).
  3. Gennady Estraikh: Akselrod, Zelik. YIVO Institute for Jewish Research. [dostęp 2021-03-27]. (ang.).
  4. a b c Аксельрод Елена. Lost-childhood.com. [dostęp 2021-03-27]. (ros.).