Eligia Bryłowa
Eligia Maria Bryłowa, z domu Chrzanowska (ur. 8 grudnia 1855 w Żuchowicach koło Piotrkowa Trybunalskiego, zm. 1 czerwca 1927 w Kaliszu) – polska działaczka społeczna.
Był córką ziemianina Władysława Chrzanowskiego i Emilii z Sapalskich. W 1883 wyszła za mąż za Pawła Bryłę, historyka literatury, profesora języka polskiego w gimnazjum w Stanisławowie. Działała w Stanisławowie w szeregu organizacji społecznych i narodowych, m.in. Towarzystwie Muzycznym im. Moniuszki i Towarzystwie Dam Dobroczynności. W czasie I wojny światowej należała do Komitetu Ratunkowego w Mstowie (powiat częstochowski); ufundowała tamże przytułek dla dzieci. Po wojnie mieszkała we Lwowie, następnie w Warszawie i Kaliszu.
Opublikowała wiele artykułów wspomnieniowych, m.in. dotyczących powstania styczniowego, które pamiętała z dzieciństwa. Publikacje te ukazywały się na łamach "Gazety Narodowej", "Słowa Polskiego" i innych gazet. Ponadto była autorką Pamiętników.
Synami z małżeństwa z Pawłem Bryłą (zm. 1903) byli inżynier budownictwa Stefan oraz prawnik i działacz społeczny Stanisław[1][2].
Przypisy edytuj
- ↑ Stefan Władysław Bryła [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2023-01-19].
- ↑ Instytut Pamięci Narodowej, Giganci nauki – infografiki historyczne: Stefan Bryła [online], Instytut Pamięci Narodowej [dostęp 2023-01-19] (pol.).
Bibliografia edytuj
- Wiktor Hahn, Eligia Bryłowa, w: Polski Słownik Biograficzny, tom III, Kraków 1937