Wikipedia

Elim Chan

chińska dyrygentka

Elim Chan (chiń. 陳以琳; ur. 18 listopada 1986 w Hongkongu) – chińska dyrygentka. Od sezonu koncertowego 2019/2020 jest głównym dyrygentem Antwerpskiej Orkiestry Symfonicznej, a także głównym dyrygentem gościnnym Królewskiej Szkockiej Orkiestry Narodowej od sezonu 2018/2019[1][2].

Elim Chan, 2009 rok

Edukacja edytuj

Śpiewała w chórze dziecięcym w Hongkongu, a w wieku sześciu lat zaczęła grać na pianinie. Uzyskała stopień licencjata w dziedzinie muzyki w Smith College w stanie Massachusetts. Potem studiowała na Uniwersytecie Michigan, gdzie była dyrektorem muzycznym Orkiestry Symfonicznej Kampusu Uniwersytetu Michigan oraz Orkiestry Popowej Michigan. Uzyskała stopień magistra i doktora w zakresie dyrygentury i ukończyła studia jako dyrygent w roku 2014[3][4][5]. Chan otrzymała stypendium im. Bruno Waltera w 2013 r., a w roku 2015 uczęszczała na kursy mistrzowskie Bernarda Haitinka w Lucernie[6][7].

Kariera muzyczna edytuj

W grudniu 2014 r., w wieku 28 lat, Chan zwyciężyła w konkursie dyrygenckim im. Donatelli Flick. Zwycięstwo w tym konkursie przyniosło jej stanowisko drugiego dyrygenta Londyńskiej Orkiestry Symfonicznej na sezon koncertowy 2015/2016. W sezonie 2016/2017 uczestniczyła w programie stypendialnym Dudamela wraz z Orkiestrą Filharmonii w Los Angeles[4][8].

W sezonie 2018/2019 została stałym dyrygentem gościnnym Królewskiej Szkockiej Orkiestry Narodowej, zastępując na tym stanowisku Thomasa Søndergårda[8][9].

Od sezonu 2019/2020 jest głównym dyrygentem Antwerpskiej Orkiestry Symfonicznej mieszczącej się na stałe w Hali Koncertowej im. Królowej Elżbiety (Koningin Elisabethzaal) w Antwerpii. Chan, podobnie jak wcześniej między innymi Edo de Waart i Jaap van Zweden, jest najmłodszym głównym dyrygentem w historii Antwerpskiej Orkiestry Symfonicznej[1].

Ponadto występowała jako dyrygent gościnny Orkiestry Teatru Maryjskiego, Orkiestry Filharmonii w Hongkongu, Londyńskiej Orkiestry Symfonicznej, Koninklijk Concertgebouworkest[10], Orchestre Philharmonique de Luxembourg, Orkiestry Philharmonia, Królewskiej Orkiestry Filharmonii w Liverpoolu, Orkiestry Symfonicznej Radia Frankfurt, Orchestre National de Lyon, Orkiestry Filharmonii w Rotterdamie, Orkiestry Symfonicznej w Houston oraz akademii muzycznej Music Academy of the West[11][12][13].

Dyrygowała również Orkiestrze Narodowego Centrum Sztuki (NAC) w Ottawie oraz Orchestre de la Francophonie w ramach Letniego Instytutu Muzyki NAC w 2012 r., gdzie współpracowała z Pinchasem Zukermanem. Wzięła udział w Festiwalu Muzycznym Olympus w Petersburgu i uczestniczyła w warsztatach z Orkiestrą Festiwalową Cabrillo oraz Orkiestrą Symfoniczną w Baltimore (wraz z Marin Alsop, Gerardem Schwarzem i Gustavem Meierem)[14][13].

Życie prywatne edytuj

Narzeczonym Elim Chan jest holenderski perkusista Dominique Vleeshouwers, który otrzymał Holenderską Nagrodę Muzyczną (Nederlandse Muziekprijs) w roku 2020[15][16].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b VRT NWS, Elim Chan start bij Antwerp Symphony Orchestra, waarom zijn vrouwelijke dirigenten nog geen vertrouwd beeld? [online], vrtnws.be, 4 października 2019 [dostęp 2020-08-13] (niderl.).
  2. ↑ Elim Chan appointed as RSNO principal guest conductor [online], Rhinegold [dostęp 2020-08-13] (ang.).
  3. ↑ ‘Eigenlijk wilde ik bij de FBI werken' [online], De Tijd, 8 czerwca 2018 [dostęp 2020-08-13] (niderl.).
  4. ↑ a b Elim Chan, About Elim [online], Elim Chan [dostęp 2020-08-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-07-20] (ang.).
  5. ↑ Tom Eelen, Een psychologe als chef-dirigent [online], Site-Artsenkrant-NL, 14 marca 2019 [dostęp 2020-08-13].
  6. ↑ Meet the Maestro: Elim Chan [online], Rhinegold [dostęp 2020-08-13] (ang.).
  7. ↑ Thea Derks, Dirigent Elim Chan: ‘Ik kan niet weglopen van de muziek.’ [online], Cultuurpers, 13 stycznia 2020 [dostęp 2020-08-13] (niderl.).
  8. ↑ a b Antwerp Symphony Orchestra stelt Elim Chan aan als chef-dirigent [online], Klara - Blijf verwonderd, 17 maja 2018 [dostęp 2020-08-13] (niderl.).
  9. ↑ Press Release, RSNO | RSNO Principal Guest Conductor appointment [online] [dostęp 2020-08-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-25] (ang.).
  10. ↑ Afzeggingen plagen Opening Night van Concertgebouworkest [online], NRC [dostęp 2020-08-13] (niderl.).
  11. ↑ Elim Chan debuts with The Mariinsky Orchestra [online], HarrisonParrott, 12 lutego 2016 [dostęp 2020-08-13] (ang.).
  12. ↑ Conductor Elim Chan thrilled to be making hometown debut with HK Phil [online], South China Morning Post, 23 grudnia 2015 [dostęp 2020-08-13] (ang.).
  13. ↑ a b Antwerp Symphony Orchestra [online], www.antwerpsymphonyorchestra.be [dostęp 2020-08-13].
  14. ↑ Elim Chan [online], LA Phil [dostęp 2020-08-13] (ang.).
  15. ↑ Frits van der Waa, Slagwerker Dominique Vleeshouwers is een virtuoos, bewees hij in Utrecht★★★★☆ [online], de Volkskrant, 19 stycznia 2020 [dostęp 2020-08-13] (niderl.).
  16. ↑ ANP, Slagwerker ontvangt Nederlandse Muziekprijs [online], Het Parool, 18 stycznia 2020 [dostęp 2020-08-13] (niderl.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Elim_Chan&oldid=68254100”