Elly Ney

Elly Ney
	; Elly Ney, 1922
Data i miejsce urodzenia	27 września 1882 ; Düsseldorf
Pochodzenie	niemieckie
Data i miejsce śmierci	31 marca 1968 ; Tutzing
Instrumenty	fortepian
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	pianistka
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Elly Ney (ur. 27 września 1882 w Düsseldorfie, zm. 31 marca 1968 w Tutzing^[1]^[2]) – niemiecka pianistka.

Życiorys edytuj

Studiowała w konserwatorium w Kolonii u Teodora Leszetyckiego i Emila von Sauera^[1]. Debiutowała jako pianistka w 1905 roku w Wiedniu^[1]^[2]. Od 1914 roku występowała w trio z Willemem van Hoogstratenem (skrzypce) i Fritzem Reitzem (wiolonczela), koncertując w krajach europejskich oraz w Stanach Zjednoczonych^[1]. Wykonywała głównie repertuar niemiecki^[1]. Dokonała nagrań fonograficznych Burleski Richarda Straussa (1930) oraz Sonaty c-moll op. 111 Ludwiga van Beethovena (1936 i 1958)^[1]. Opublikowała autobiografię Ein Leben für die Musik (wyd. Darmstadt 1952; 2. wydanie pt. Erinnerungen und Betrachtungen Aschaffenburg 1957)^[1]^[2].

Od 1911 do 1927 roku była zamężna z holenderskim skrzypkiem i dyrygentem, Willemem van Hoogstratenem, z którym występowała w trio^[2]^[3]. Małżeństwo zakończyło się rozwodem^[3]. W 1928 roku poślubiła dyrygenta Paula Allaisa^[3].

Była zagorzałą antysemitką, popierała wprowadzony w III Rzeszy zakaz występów dla muzyków żydowskiego pochodzenia, w 1937 roku wstąpiła do NSDAP^[3]. Publicznie wyrażała swoje poparcie dla Adolfa Hitlera i wykonywała nazistowski salut, za zasługi kulturalne dla reżimu została odznaczona Krzyżem Zasługi Wojennej II klasy^[3]. Swoje poparcie dla nazizmu deklarowała także po zakończeniu wojny^[3]. W 2008 roku burmistrz bawarskiego Tutzing podjął decyzję o usunięciu portretu Ney z budynku miejskiego ratusza^[3].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 41. ISBN 978-83-224-0808-7.
↑ ^a ^b ^c ^d Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2598. ISBN 0-02-865529-X.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Stephen Siek: A Dictionary for the Modern Pianist. Lanham: Rowman & Littlefield, 2017, s. 133–134. ISBN 978-0-8108-8879-1.

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 41. ISBN 978-83-224-0808-7.

[baker-2] Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2598. ISBN 0-02-865529-X.

[siek-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Stephen Siek: A Dictionary for the Modern Pianist. Lanham: Rowman & Littlefield, 2017, s. 133–134. ISBN 978-0-8108-8879-1.

[1]

[2]

[3]