Emil Göller
Emil Göller (ur. 25 stycznia 1874 w Berolzheim, zm. 24 kwietnia 1933 we Fryburgu Bryzgowijskim) – niemiecki duchowny i teolog katolicki[1].
| prof. prawa kanonicznego | |
| Data i miejsce urodzenia |
25 stycznia 1874 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Rektor Uniwersytetu we Fryburgu | |
| Okres sprawowania |
1909-1920 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat | |
W 1897 uzyskał święcenia kapłańskie[2]. W 1909 roku uzyskał tytuł profesora prawa kościelnego na Uniwersytecie we Fryburgu Bryzgowijskim. W latach 1909–1920 był rektorem na tymże Uniwersytecie. W 1918 roku został profesorem historii Kościoła[1]. Autor licznych publikacji naukowych, m.in. Wybuch reformacji i późno-średniowieczna praktyka odpustowa (Der Ausbruch der Reformation und die spätmittelalterliche Ablaßpraxis, 1917)[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Wielka ilustrowana encyklopedia powszechna. Wyd. Gutenberg, Tom V.
- ↑ Universitätsbibliothek Freiburg - Biographie Emil Göller [online], ub.uni-freiburg.de [dostęp 2024-04-23].
- ↑ Emil Göller Bibliographie [online], ub.uni-freiburg.de [dostęp 2024-04-23].
Linki zewnętrzne edytuj
Kontrola autorytatywna (osoba):
- ISNI: 0000000108941815
- VIAF: 45112426
- LCCN: no2019115529
- GND: 119465302
- SUDOC: 084083646
- NKC: ola2016935009, ola2016935009
- BNE: XX1735919
- NTA: 069699372
- BIBSYS: 1512374086332
- Open Library: OL4476281A, OL2427831A
- PLWABN: 9810695645405606
- NUKAT: n96224831
- J9U: 987007496315505171
- LNB: 000157161
- WorldCat: lccn-no2019115529