Emilien Tardif
Emilien Tardif MSC (ur. 6 czerwca 1928 w Saint-Zacharie, zm. 8 czerwca 1999 w Cordobie) – kanadyjski misjonarz, charyzmatyczny zakonnik, Sługa Boży Kościoła katolickiego.
| Prezbiter | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
8 września 1952 |
| Prezbiterat |
24 czerwca 1955 |
Urodzony Saint-Zacharie w prowincji Quebec w Kanadzie był dziewiątym z czternaściorga dzieci. Należał do zgromadzenia Misjonarzy Najświętszego Serca Jezusowego (śluby wieczyste złożył 8 września 1952). Po cudownym uzdrowieniu z gruźlicy (czerwiec 1973) na skutek modlitwy 5 osób z grupy charyzmatycznej, zaczął interesować się Ruchem Odnowy Charyzmatycznej. Od chwili uzdrowienia aż do śmierci poświęcił swoje życie ewangelizacji. Jego nauczaniu towarzyszyło wiele cudownych uzdrowień oraz nawróceń. W czasie swojej posługi odwiedził 71 krajów na wszystkich kontynentach. Zmarł w Argentynie na atak serca[1].
Dzieła edytuj
- Dom Zwiastowania w Santo Domingo
- Szkoła ewangelizacji im. Jana Pawła II
- Wspólnota Sług Jezusa Żyjącego, założona w 1982
Polskie publikacje edytuj
- Jezus żyje, Szczecin 1990, ISBN 83-7041-020-0
- Jezus jest Mesjaszem, Łódź 1991, ISBN 83-850-22-10-4
- Charyzmat uzdrawiania, Kraków 1995, ISBN 83-86106-02-6
Przypisy edytuj
- ↑ Preparations made for Canadian missionary Father Emiliano Tardif's beatification process. www.catholicnewsagency.com, 2007-06-12. [dostęp 2013-06-27]. (ang.).