Engelschalk II
Engelschalk II (ur. po 860, zm. po 893 roku) – margrabia Marchii Panońskiej w opozycji do stryja Aribo i przywódca rebelii przeciw niemu.
| margrabia Marchii Panońskiej | |
| Okres | |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Data urodzenia |
po 860 |
| Data śmierci |
po 893 |
| Ojciec | |
Aribo został następcą braci, Wilhelma II i Engelschalka I, którzy zginęli w czasie kampanii przeciw państwu wielkomorawskiemu[1]. Engelschalk II, syn Engelschalka I, wszczął w 882 roku przeciw władzy Aribo rebelię, domagając się władzy nad marchią. Aribo uzyskał poparcie cesarza Karola Otyłego, w związku z tym Engelschalk zwrócił się o pomoc do Arnulfa z Karyntii. Po stronie Aribo w tej wojnie stanął także król wielkomorawski, Światopełk. Pokój zawarto w 884 roku, Aribo odniósł w wojnie zwycięstwo.
Pod koniec dekady Engelschalk poślubił córkę Arnulfa, Ellinrat, by zmusić teścia do udzielenia pomocy w ponownej próbie odzyskania Marchii Panońskiej. Z powodu niepowodzenia tego planu zbiegł na Morawy. W 893 roku otrzymał część władzy nad marchią, pozostawał jednak pod zwierzchnictwem stryja[2]. Spiskował także przeciwko Arnulfowi, w tym samym roku w Ratyzbonie negocjował z arystokracją i Morawami wszczęcie kampanii przeciw cesarzowi. Wkrótce potem został aresztowany i oślepiony bez wiedzy Arnulfa.
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Reuter, Timothy. Germany in the Early Middle Ages 800–1056. New York: Longman, 1991.
- MacLean, Simon. Kingship and Politics in the Late Ninth Century: Charles the Fat and the end of the Carolingian Empire. Cambridge University Press: 2003.