Enric Prat de la Riba
Enric Prat de la Riba i Sarrà (ur. 29 listopada 1870 w Castellterçol, zm. 1 sierpnia 1917 tamże) – hiszpański polityk, prawnik i pisarz. Katalończyk. Członek Centre Escolar Catalanista, gdzie sformułowano jedną z pierwszych definicji katalońskiego nacjonalizmu. Pierwszy przewodniczący Mancomunitat de Catalunya (1914–1917). Autor książek i manifestów politycznych przekonujących do zwiększenia autonomii Katalonii[1]. W swojej książce "La Nacionalitat Catalana" sytuację Katalończyków porównał do sytuacji Polaków zniewolonych przez trzech zaborców[2].
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przewodniczący Rady Prowincji Barcelona | |
| Okres |
od 2 kwietnia 1907 |
| Przynależność polityczna |
Liga Regionalistów Katalonii (katal. Lliga Regionalista) |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Przewodniczący Mancomunitat de Catalunya | |
| Okres |
od 6 kwietnia 1914 |
| Przynależność polityczna |
Liga Regionalistów Katalonii (katal. Lliga Regionalista) |
| Poprzednik |
Utworzone stanowisko |
| Następca | |
Życiorys edytuj
Absolwent Uniwersytetu Barcelońskiego (1893). Doktorat na uniwersytecie w Madrycie (1894)[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b EJa: Enric Prat de la Riba i Sarrà. enciclopedia.cat. [dostęp 2017-03-03]. (kat.).
- ↑ Jakub Igła, Blaugrana Online [online], www.blaugrana.pl [dostęp 2017-10-28].