Eosentomon dawsoni – gatunek pierwogonka z rzędu Eosentomata i rodziny Eosentomidae.

Eosentomon dawsoni
Condé, 1952
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

skrytoszczękie

Podgromada

pierwogonki

Rząd

Eosentomata

Rodzina

Eosentomidae

Podrodzina

Eosentominae

Rodzaj

Eosentomon

Gatunek

Eosentomon dawsoni

Taksonomia

edytuj

Gatunek ten opisany został w 1952 roku przez Bruna Condé i nazwany na cześć E. W. Dawsona. Søren Ludvig Tuxen dokonał jego redeskrypcji w 1964 i ponownie 1986 roku[1].

Długość wyciągniętego ciała 800 μm. Długość przedniej stopy mierzonej bez pazurka 79 μm. Narządy gębowe typu eosentomidalnego. Żuwaczki zakończone trzema małymi ząbkami. Szczecinki labrum obecne. Apodemy nadustka z dobrze rozwiniętym połączeniem przednim. Pseudooczka prawie okrągłe ze środkową globulą. Przednie stopy z kompletem szczecinek. Empodium przednich stóp długości pazurka. Empodium stóp środkowych i tylnych długości 1/5 pazurka. Kolce stóp tylnych wyraźne. Chetotaksja odwłoka tego gatunku wyróżnia się spośród innych nowozelandzkich korczyków (Eosentomon sp.) tym, że sterna odwłokowe IX i X mają po 4 szczecinki, tergum XI ma ich 4, a tergum X ma 2. Łuska genitalna (squama genitalis) z wyrostkiem caput processus kształtem przypominającym kaczą głowę, kwadratowo zgiętym za linią środkową, wyrostkiem corpus processus z wcięciem, a wyrostkiem filum processus całkiem długim, bardzo słabo proksymolateralnie zesklerotyzowana[1].

Występowanie

edytuj

Gatunek ten jest endemitem Nowej Zelandii, gdzie znany jest wyłącznie z Wyspy Północnej[2][1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c S. L. Tuxen. Protura (Insecta). „Fauna of New Zealand”. 9, 1985. Wellington, New Zealand: Science Information Publishing Centere, DSIR. 
  2. Andrzej Szeptycki: Catalogue of the World Protura. Kraków: Wydawnictwa Instytutu Systematyki i Ewolucji Zwierząt Polskiej Akademii Nauk, 2007, s. 129.