Eosentomon macronyx

Eosentomon macronyx – gatunek pierwogonka z rzędu Eosentomata i rodziny Eosentomidae.

Eosentomon macronyx
Tuxen, 1986
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

skrytoszczękie

Podgromada

pierwogonki

Rząd

Eosentomata

Rodzina

Eosentomidae

Podrodzina

Eosentominae

Rodzaj

Eosentomon

Gatunek

Eosentomon macronyx

Taksonomia

edytuj

Gatunek ten opisany został w 1986 roku przez Sørena Ludviga Tuxena w 9 tomie "Fauna of New Zealand"[1][2].

Długość wyciągniętego ciała 1200 μm (1,2 mm). Długość przedniej stopy mierzonej bez pazurka 94 μm. Narządy gębowe typu eosentomidalnego. Żuwaczki zakończone trzema małymi ząbkami. Szczecinki labrum obecne. Apodemy nadustka z dobrze rozwiniętym połączeniem przednim i bardzo dużymi bulwkami. Pseudooczka okrągłe ze środkową globulą. Przednie stopy z kompletem sensillów. Empodium przednich stóp długości pazurka, a pazurek stosunkowo duży. Empodium stóp środkowych i tylnych długości poniżej 1/5 pazurka. Kolce stóp tylnych wyraźne. Chetotaksja odwłoka tego gatunku wyróżnia się spośród innych nowozelandzkich korczyków (Eosentomon sp.) tym, że sterna odwłokowe IX i X mają po 4 szczecinki, tergum VII ma 4 przednie, terga XI i X mają po 8 wszystkich, a na terga II i III obecna jest szczecinka p4′ (czwarta cienka szczecinka dodatkowa w tylnym rzędzie). Łuska genitalna (squama genitalis) z wyrostkiem caput processus półokrągłym, zgiętym naprzeciw linii środkowej, wyrostkiem corpus processus smukłym z wcięciem, stylus długim i spiczastym, a wyrostkiem filum processus raczej długim i smukłym[2].

Wzór chetotaksji odwłoka[2]
I II, III IV, V, VI VII VIII IX, X XI telson
terga:                
sterna:                

Występowanie

edytuj

Gatunek ten jest endemitem Nowej Zelandii, znanym z obu wysp[1][2].

Przypisy

edytuj
  1. a b Andrzej Szeptycki: Catalogue of the World Protura. Kraków: Wydawnictwa Instytutu Systematyki i Ewolucji Zwierząt Polskiej Akademii Nauk, 2007, s. 167.
  2. a b c d S. L. Tuxen. Protura (Insecta). „Fauna of New Zealand”. 9, 1985. Wellington, New Zealand: Science Information Publishing Centere, DSIR.