Eosentomon maximum

Eosentomon maximum – gatunek pierwogonka z rzędu Eosentomata i rodziny Eosentomidae.

Eosentomon maximum
Tuxen, 1986
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	skrytoszczękie
Podgromada	pierwogonki
Rząd	Eosentomata
Rodzina	Eosentomidae
Podrodzina	Eosentominae
Rodzaj	Eosentomon
Gatunek	Eosentomon maximum

Taksonomia

Gatunek ten opisany został w 1986 roku przez Sørena Ludviga Tuxena w 9 tomie "Fauna of New Zealand".

Opis

Długość wyciągniętego ciała 1540 μm (1,54 mm). Długość przedniej stopy mierzonej bez pazurka 105 μm. Narządy gębowe typu eosentomidalnego. Żuwaczki zakończone trzema małymi ząbkami. Szczecinki labrum obecne. Apodemy nadustka z dość smukłym połączeniem przednim. Pseudooczka prawie okrągłe z bardzo małą środkową globulą. Przednie stopy ze wszystkimi sensillae z wyjątkiem b′1. Empodium przednich stóp długości 0,8 pazurka. Empodium stóp środkowych i tylnych długości 1/5 pazurka. Kolce stóp tylnych wyraźne. Chetotaksja odwłoka tego gatunku wyróżnia się spośród innych nowozelandzkich korczyków (Eosentomon sp.) tym, że sterna odwłokowe IX i X mają po 4 szczecinki, tergum VII ma 4 przednie, terga XI i X mają po 8 wszystkich, na terga II i III brak jest szczecinki p4′, zaś na tergum VII szczecinka p1′ przybliżona jest do szczecinki p2. Łuska genitalna (squama genitalis) z wyrostkiem caput processus kształtem przypominającym kaczą głowę, elegancko zakrzywionym naprzeciw linii środkowej, wyrostkiem corpus processus z wielkim wcięciem, stylus długim i spiczastym, a wyrostkiem filum processus długim.

Wzór chetotaksji odwłoka

	I	II, III	IV	V, VI	VII	VIII	IX, X	XI	telson
terga:	${\tfrac {4}{10}}$	${\tfrac {10}{14}}$	${\tfrac {10}{16}}$	${\tfrac {8}{16}}$	${\tfrac {4}{16}}$	${\tfrac {6}{9}}$	$8$	$8$	$9$
sterna:	${\tfrac {4}{4}}$	${\tfrac {6}{4}}$	${\tfrac {6}{10}}$	${\tfrac {6}{10}}$	${\tfrac {6}{10}}$	$7$	$4$	$8$	$12$

Występowanie

Gatunek ten jest endemitem Nowej Zelandii, znanym wyłącznie z Wyspy Południowej.