Epidemiczne rozsiane zapalenie mózgu i rdzenia

Epidemiczne rozsiane zapalenie mózgu i rdzenia (łac. encephalomyelitis epidemica disseminata, ang. Redlich's syndrome, Redlich-Flatau syndrome, Munch-Petersen's encephalomyelitis) – rzadka i niedostatecznie zdefiniowana neurologiczna jednostka chorobowa, będąca postacią zapalenia mózgu i rdzenia spowodowaną przypuszczalnie przez wirusy. Choroba została opisana w latach 20. i 30. XX wieku w Europie. Termin epidemicznego rozsianego zapalenia mózgu i rdzenia obecnie jest zarzucony.

Objawy przypominają stwardnienie rozsiane, ale są zazwyczaj bardzo łagodne. W badaniu neuropatologicznym stwierdzano bardziej nasilone zmiany zapalne. Najczęstszymi objawami były nieprawidłowe odruchy ścięgniste, parestezje, i wykładniki zapalenia. Rokowanie jest dobre.

Jako pierwsi opisali chorobę niezależnie od siebie, Emil Redlich i Edward Flatau[1][2][3]. Redlich uważał, że opisana przez niego choroba i zapalenie mózgu von Economo stanowią warianty tego samego schorzenia. Flatau zasugerował etiologię wirusową, co potwierdził później Michaił Margulis. Chorobę scharakteryzował dokładnie Carl Julius Munch-Petersen[4].

Przypisy edytuj

  1. E. Redlich: Über abortive Formen der Encephalomyelitis disseminata. Deutsche Medizinische Wochenschrift, Stuttgart, 1929, 55: 562-563.
  2. E. Flatau, Encephale, 1929, 24: 619-660
  3. Warszawskie Czasopismo Lekarskie ss. 49-51 (1931)
  4. C. J. Munch-Petersen: Encephalo-myelitis disseminata (Redlich) og encephalo-myelitis funicularis infectiosa. Bibliothek for Læger 126: 97-132, 138-1763 (1934)

Linki zewnętrzne edytuj