Ermanno Carlotto (1918)

Ermanno Carlotto − włoska kanonierka rzeczna z okresu II wojny światowej, zbudowana przez stocznię Shanghai Dock and Engineering Company.

Ermanno Carlotto
Klasa

kanonierka rzeczna

Historia
Stocznia

Shanghai Dock and Engineering Company

Wodowanie

19 czerwca 1918

 Regia Marina
Nazwa

Ermanno Carlotto

Wejście do służby

1918

Wycofanie ze służby

9 września 1943 (zatopiony)

 Dai-Nippon Teikoku Kaigun
Nazwa

Narumi

Wejście do służby

15 października 1943 (podniesiony)

Wycofanie ze służby

1945

 Marynarka Wojenna Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej
Nazwa

Kian Kun

Wejście do służby

1949

Wycofanie ze służby

lata 60. XX w. (zezłomowany)

Los okrętu

zezłomowany (lata 60. XX w.)

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

903 tony

Długość

48,80 m

Szerokość

0,91 m

Napęd
2 maszyny parowe potrójnego rozprężania
2 śruby
Prędkość

14 węzłów

Zasięg

nieznany

Uzbrojenie
2 działa 76 mm
6 dział trzyfuntowych
Załoga

75

Okręt wyposażono w dwa kotły typu Yarrow, dostarczające parę do maszyn o mocy 810 kW (1100 KM). Jego dwie śruby pracowały w tunelach, co dawało maksymalne korzyści z małego zanurzenia jednostki. Okręt został przydzielony do włoskiej Bazy Kolonialnej Dalekiego Wschodu i stacjonował w Szanghaju. 9 września 1943, po kapitulacji Włoch przed siłami aliantów, aby zabezpieczyć go przed zajęciem przez Japończyków, został zatopiony przez własną załogę. Podniesiony i wyremontowany, 15 października tego samego roku został wcielony do floty japońskiej pod nazwą "Narumi"[1]. Do kapitulacji Japonii w 1945, kanonierka była używana na wodach chińskich. Przekazana Chinom została przemianowana na "Kian Kun" i w 1949 zajęta przez komunistów. Złomowana w latach 60. Okręt nazwano na cześć oficera Regia MarinaErmanno Carlotto.

Bibliografia edytuj

  • Jackson R. – "Niszczyciele, fregaty i korwety", Wyd. Dom Wydawniczy Bellona, ISBN 83-11-09273-7 str. 129

Przypisy edytuj

  1. Okręty.ioh.pl – Ermanno Carlotto (1918). [dostęp 2012-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-23)].