Ernest Teodor Breiter (22 października 1865 w Dawidowie[1], zm. w 1935 w Wiedniu) – polski publicysta, niezależny socjalista, poseł do Rady Państwa XI kadencji, lwowski poseł do Rady Państwa w Wiedniu wybrany w 1911 roku[2], członek Ukraińskiej Rady Narodowej Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej.

Ernest Breiter
Ilustracja
Ernest Teodor Breiter
Pełne imię i nazwisko

Ernest Teodor Breiter

Data i miejsce urodzenia

22 października 1865
Dawidów, Cesarstwo Austrii

Data i miejsce śmierci

1935
Wiedeń, Federalne Państwo Austriackie

poseł do Rady Państwa XI kadencji, członek Ukraińskiej Rady Narodowej Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej
Przynależność polityczna

socjalista

Syn przedsiębiorcy robót kolejowych Wacława Breitera.

Przewodniczący Wydziału czytelni akademickiej we Lwowie w 1888[3]. Redaktor czasopisma „Monitor”.

W latach 1918–1919 członek Ukraińskiej Rady Narodowej ZURL, jak również rządu Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej.

Jedyny polski polityk, który poparł niepodległość Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej, w związku z czym po przegranej przez nią wojnie polsko-ukraińskiej udał się na emigrację do Austrii. Współpracownik emigracyjnego rządu Sydora Hołubowycza.

Był autorem m.in. biografii Władysława Opolczyka[4][5].

Przypisy edytuj

  1. Lasocki, s. 425.
  2. „Gazeta Lwowska”. 139, s. 1, 21 czerwca 1911.
  3. Z czytelni akademickiej. „Kurier Lwowski”. Dodatek do Nr 331, s. 3, 28 listopada 1887.
  4. Władysław Opolczyk- bohater czy zdrajca?
  5. Władysław książę Opolski

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj