Ernest Zozuń
Ernest Zozuń (ur. 1968 w Warszawie) – polski dziennikarz, reportażysta, korespondent radiowy i telewizyjny, reporter, prezenter i lektor. Długoletni dziennikarz Polskiego Radia, obecnie związany z TVP Info.
| Data i miejsce urodzenia |
1968 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
dziennikarz, reportażysta, korespondent, reporter, prezenter i lektor |
| Alma Mater | |
| Pracodawca | |
| Odznaczenia | |
| |
Jeden z korespondentów międzynarodowych w Programie III Polskiego Radia, korespondent wojenny – relacjonował dla Polskiego Radia oraz TVP wojny w Jugosławii, Czeczenii, Afganistanie i Iraku. Absolwent psychologii na Uniwersytecie Warszawskim.
Kariera edytuj
Radio edytuj
Pracę rozpoczął w redakcji programów dla szkół i przedszkoli Programu IV Polskiego Radia (później Bis/Euro) oraz w Programie III Polskiego Radia w redakcji aktualności.
Autor wielu słuchowisk edukacyjnych oraz programów dla dzieci, nagradzanych w kraju i na świecie reportaży, wydawca bloków programowych w Polskim Radiu Zapraszamy do Trójki oraz Radioaktywny Magazyn Reporterów.
Jest reportażystą i dziennikarzem śledczym, pracującym w Studiu Reportażu i Dokumentu Polskiego Radia od 2003 do odejścia z Polskiego Radia. Wraz z Hanną Bogoryja-Zakrzewską jest autorem wielu reportaży radiowych, w tym kampanii radiowych Jesteśmy przeciw walczącej z nieuczciwymi i niekompetentnymi urzędnikami oraz Stop Korupcja, koncentrującej się na sprawach związanych z nieprawidłowościami i nadużyciami w instytucjach publicznych i państwowych, które zostały wyróżnione przez KRRiT, Fundację im. Stefana Batorego, Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich oraz były nominowane do nagród Transparency International (2003), Prix Europa w Berlinie (2002).
W latach 2003–2005 był korespondentem Polskiego Radia w Iraku (w ramach Informacyjnej Agencji Radiowej), gdzie oprócz codziennych informacji reporterskich i wywiadów przekazywał w formie felietonów i reportaży codzienność Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku, za co w 2004 został odznaczony srebrnym medalem za „Zasługi dla obronności kraju”, a w 2012 roku otrzymał złoty medal za „Zasługi dla obronności kraju”.
W latach 2006–2007 był korespondentem Polskiego Radia w Moskwie (IAR). Od roku 2008 był jednym z współautorów codziennego Zapraszamy do Trójki oraz autorem audycji o tematyce międzynarodowej w Programie III PR „3 strony świata”.
W sierpniu 2020 kierownictwo Polskiego Radia, poinformowało, że w jesiennej ramówce prowadzone przez niego audycje na antenie radiowej Trójki nie będą już nadawane. Zaproponowano mu przejście do Informacyjnej Agencji Radiowej, przeciwko czemu wyraził swój stanowczy protest[1]. W listopadzie 2020 został natomiast dyscyplinarnie zwolniony z Polskiego Radia[2].
W grudniu 2020 dołączył do zespołu Radia 357, gdzie zajmował się prowadzeniem audycji popołudniowej[3][4]. Z końcem stycznia 2024 zakończył pracę w tej rozgłośni[5].
Telewizja edytuj
Na ekranie telewizyjnym debiutował prowadząc w 1992 program dla dzieci Teleranek w TVP. Później był reżyserem i autorem programu dla dzieci Małe Wiadomości DD w TVP (1993–1995) i DD Reporter (1997) w TVN. Od stycznia 2024 na antenie TVP Info prowadzi magazyn o tematyce międzynarodowej Oko na świat[6][7].
Nagrody i nominacje edytuj
Jest laureatem Grand Prix na międzynarodowym konkursie twórczości radiowej Prix Bohemia w 1995 (za reportaż o wojnie w Czeczenii), zdobywcą nagrody głównej w kategorii radiowej na Festiwalu Mediów w Łodzi w 1996 oraz Tęczowego Lauru za Radioaktywny Magazyn Reporterów w Programie III Polskiego Radia. Ponadto otrzymał nagrodę Grand Press w 2002 (Reportaż Radiowy) za reportaże „Tajna rzecz publiczna” i serial radiowy „Emilia – niewolnica tajemnicy”. Był nominowany do nagrody „Melchiory 2004” w kategorii Reportażysta Roku oraz wielokrotne do nagrody Grand Press – m.in. w 2005 roku (za reportaż „Radni na swoich dróżkach”).
W 2012 roku otrzymał prestiżowy „Złoty Mikrofon” „za pasję i odwagę oraz za stworzenie formy reportażu, w której publicystyczne zaangażowanie łączy z artystyczną formą”[8].
Przypisy edytuj
- ↑ W Trójce ma być mniej publicystyki, odwołano „Zapraszamy do Trójki”. Zozuń nie zgadza się na przejście do IAR [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2020-08-20] (pol.).
- ↑ Krytykował władze stacji. Ernest Zozuń po 32 latach dyscyplinarnie zwolniony z Polskiego Radia [online], Onet Kultura, 19 listopada 2020 [dostęp 2020-11-19] (pol.).
- ↑ Radio357 [online], Radio357 [dostęp 2021-01-06] (pol.).
- ↑ Agnieszka Szwajgier i Ernest Zozuń w Radiu 357 [online], Press.pl [dostęp 2021-01-06] (pol.).
- ↑ Ernest Zozuń żegna się z Radiem 357. „Warunki niemożliwe do przyjęcia” [online], www.wirtualnemedia.pl, 31 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-31] (pol.).
- ↑ Ernest Zozuń i Paweł Płuska z nowymi programami w TVP Info [online], Press.pl [dostęp 2024-01-18] (pol.).
- ↑ Nowe programy w TVP Info. Gospodarzami Paweł Płuska i Ernest Zozuń [online], www.wirtualnemedia.pl, 18 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-18] (pol.).
- ↑ Złote Mikrofony Polskiego Radia przyznane! Poznaj laureatów!