Erskine Hamilton Childers
Erskine Hamilton Childers (ur. 11 grudnia 1905 w Londynie, zm. 17 listopada 1974 w Dublinie[1]) – irlandzki polityk, działacz Fianna Fáil, wieloletni minister i deputowany do Dáil Éireann, Prezydent Irlandii w latach 1973–1974.
| Data i miejsce urodzenia |
11 grudnia 1905 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
17 listopada 1974 |
| Prezydent Irlandii | |
| Okres |
od 25 czerwca 1973 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| |
Życiorys edytuj
Syn pisarza i polityka Roberta Erskine’a Childersa, uczestnika wojny domowej, pojmanego przez siły rządowe Wolnego Państwa Irlandzkiego, skazanego na śmierć i rozstrzelanego w 1922[1]. Erskine Hamilton Childers kształcił się w hrabstwie Norfolk, następnie studiował historię w Trinity College na Uniwersytecie Cambridge[2][3], którego został absolwentem[4]. Wyjechał później do pracy w Paryżu[2], do Irlandii na stałe powrócił na początku lat 30. Objął wówczas stanowisko menedżera do spraw reklam w nowo założonym dzienniku „The Irish Press”, kontrolowanym przez rodzinę Éamona de Valery[3][5]. Od 1936 do 1944 był sekretarzem organizacji gospodarczej Federation of Irish Manufacturers[5].
W 1938 uzyskał irlandzkie obywatelstwo[6]. Związał się z Fianna Fáil, partią Éamona de Valery. Z jej ramienia w 1938 po raz pierwszy uzyskał mandat posła do Dáil Éireann. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w dziesięciu kolejnych wyborach (w 1943, 1944, 1948, 1951, 1954, 1957, 1961, 1965, 1969 i 1973)[2][7]. Wielokrotnie sprawował funkcje rządowe, od marca 1944 do stycznia 1947 był parlamentarnym sekretarzem przy ministrze samorządu lokalnego i zdrowia publicznego, następnie do 1948 parlamentarnym sekretarzem przy ministrze samorządu lokalnego[7].
Od czerwca 1951 do czerwca 1954 był ministrem poczty i telegrafów, od marca 1957 do lipca 1959 pełnił funkcję ministra do spraw ziemi. W lipcu 1959 objął stanowisko ministra bez teki, po czym jeszcze w tym samym miesiącu przeszedł na urząd ministra transportu i energii. Zajmował je do lipca 1969, od listopada 1966 będąc jednocześnie ponownie ministrem poczty i telegrafów[7]. W lipcu 1969 został ministrem zdrowia i wicepremierem w rządzie Jacka Lyncha, pełniąc te funkcje do marca 1973[7]. Był bliskim współpracownikiem premiera, wspierał jego dążenia do rozwiązania konfliktu w Irlandii Północnej oraz do przystąpienia Irlandii do EWG[1][3].
W 1973 został kandydatem Fianna Fáil w wyborach prezydenckich. W głosowaniu z 30 maja tegoż roku otrzymał 635 867 głosów, pokonując swojego jedynego kontrkandydata, Toma O’Higginsa z Fine Gael (który dostał 578 771 głosów preferencyjnych)[8]. Urząd prezydenta objął 25 czerwca 1973[5]. Zmarł 17 listopada 1974 na skutek zawału serca[6]. Został pochowany w katedrze św. Patryka w Dublinie[9].
Życie prywatne edytuj
W 1925 zawarł związek małżeński z Ruth Ellen Dow, z którą miał pięcioro dzieci[6], w tym syna Erskine’a Bartona Childersa, pisarza i urzędnika ONZ. Erskine Hamilton Childers owdowiał w 1950. Dwa lata później jego drugą żoną została Rita Dudley, z którą miał córkę Nessę Childers[6], działaczkę polityczną. Był protestantem[6], członkiem Kościoła Irlandii[9].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Childers, Erskine Hamilton [online], rulers.org [dostęp 2021-08-09] (ang.).
- ↑ a b c Erskine Childers [online], electionsireland.org [dostęp 2021-08-09] (ang.).
- ↑ a b c Erskine H. Childers, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2021-08-09] (ang.).
- ↑ Notable Alumni, trin.cam.ac.uk [zarchiwizowane 2006-09-11] (ang.).
- ↑ a b c Erskine Childers, president.ie [zarchiwizowane 2006-06-21] (ang.).
- ↑ a b c d e Erskine Childers, 68, Dies. Was President of Ireland, nytimes.com, 17 listopada 1974 [dostęp 2021-08-09] (ang.).
- ↑ a b c d Mr. Erskine Hamilton Childers, oireachtas.ie [zarchiwizowane 2010-04-11] (ang.).
- ↑ Presidential Election 30 May 1973 [online], electionsireland.org [dostęp 2021-08-09] (ang.).
- ↑ a b The State and Saint Patrick’s Cathedral [online], stpatrickscathedral.ie, 26 maja 2016 [dostęp 2021-08-09] (ang.).