Espargos (oficjalnie Cidade dos Espargos) – miasto w Republice Zielonego Przylądka, stolica wyspy Sal i okręgu administracyjnego o tej samej nazwie. Nazwa miejscowości oznacza „Szparagi” i wywodzi się od tej rośliny dziko rosnącej w jej okolicy. Według spisu powszechnego w 2010 r. ludność miasta wynosiła ponad 17 tysięcy osób[1] i gwałtownie rośnie[2]. Na południe od centrum miejscowości znajduje się główne lotnisko kraju.

Espargos
Ilustracja
Panorama miasta
Państwo

 Republika Zielonego Przylądka

Concelho

Sal

Freguesia

Nossa Senhora das Dores

Wysokość

10 – 20 m n.p.m.

Populacja (2010)
• liczba ludności


17081

Położenie na mapie Republiki Zielonego Przylądka
Mapa konturowa Republiki Zielonego Przylądka, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Espargos”
Ziemia16°44′14″N 22°56′10″W/16,737222 -22,936111

Historia edytuj

Miejscowość rozwinęła się po rozpoczęciu budowy lotniska przez Włochów wykorzystywanego jako tranzytowe dla lotów między Europą i Ameryką Południową. Najstarsza część miasta została nazwana Preguiça od nazwy miejscowości na wyspie São Nicolau, skąd pochodzili robotnicy[3]. W latach 60. i 70. XX wieku z lotniska korzystały samoloty Południowej Afryki, które ze względu na apartheid nie mogły lądować na terenie większości krajów Afryki[4], stąd jedno z osiedli nosi nazwę Pretoria[3]. W związku z gwałtownym rozwojem turystyki w XXI wieku ludność Espargos wzrosła kilkukrotnie, a miejscowość uzyskała w 2010 r. status miasta.

Demografia edytuj

Na początku XXI wieku w Espargos mieszkało niewiele ponad 5 tysięcy mieszkańców, jednak w 2010 r. spis powszechny wykazał ponad 17 tysięcy osób a w 2015 r. szacunki mówią o około 22 tysiącach[2]. Dzięki tak gwałtownemu przyrostowi ludności miasto jest obecnie trzecim pod względem ludności w kraju po Prai i Mindelo. Jedynie 3% ludności żyje w ubóstwie, przy średniej krajowej 26,6%[5].

Transport edytuj

W południowej części miasta znajduje się międzynarodowy port lotniczy im Amílcara Cabrala, będący najważniejszym w kraju. Dwupasmowa droga łączy Espargos z lotniskiem i Santa Marią. Asfaltowe drogi dojeżdżają też z miasta do Palmeiry, gdzie znajduje się główny port na Sal i z Pedra de Lume. Do innych miejscowości łatwo się dostać licznymi busami lub taksówkami.

Gospodarka edytuj

Miasto pełni rolę głównego ośrodka usługowego wysp i ważnego węzła komunikacyjnego dzięki międzynarodowemu portowi lotniczemu. Wielu mieszkańców pracuje też w hotelach zlokalizowanych na południu Sal.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. INE censo 2010. [dostęp 2012-10-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-14)].
  2. a b INE Portal de dados. [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  3. a b Sal History. [dostęp 2016-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-06)].
  4. Portugalia najdłużej z państw europejskich sprzeciwiała się uznaniu niepodległości swoich kolonii. Gdy większość kontynentu odzyskała niepodległość na początku lat 60. (patrz: Rok Afryki), Wyspy Zielonego Przylądka musiały czekać do 1975 r. Rządzona w sposób dyktatorski przez A. Salazara Portugalia nie bojkotowała RPA.
  5. INE Incidência, Profundidade e Intensidade da Pobreza. [dostęp 2015-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].