Eta Orionis
Eta Orionis (η Ori) – gwiazda wielokrotna znajdująca się w gwiazdozbiorze Oriona.
η Ori | |||||||||||||
Położenie w gwiazdozbiorze | |||||||||||||
Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||||
Gwiazdozbiór | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rektascensja |
05h 24m 28,6s | ||||||||||||
Deklinacja |
-02° 23′ 49,7″ | ||||||||||||
Odległość | |||||||||||||
Wielkość obserwowana |
3,38m | ||||||||||||
Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||
Rodzaj gwiazdy | |||||||||||||
Typ widmowy |
B0,5 V (główna gwiazda) | ||||||||||||
Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||
|
Nazwa edytuj
Gwiazda była nazywana Saiph, od سیف الجبّار saif al jabbar, „miecz olbrzyma”[1][2] oraz Ensis (z łaciny „miecz”)[1], a także Algjebbah (co również zostało wywiedzione od arabskiej nazwy)[3]. Nazwa Saiph obecnie odnosi się wyłącznie do Kappa Orionis[4].
Charakterystyka edytuj
Znajduje się około 900 lat świetlnych od Słońca i, podobnie jak Układ Słoneczny, jest częścią ramienia Oriona. Eta Orionis leży trochę na zachód od Pasa Oriona pomiędzy Deltą Orionis i Rigelem, jednakże bliżej do tej pierwszej gwiazdy.
Główne składniki układu to dwie gorące niebieskie gwiazdy typu widmowego B o masach 15 i 9 M☉. Położone są one w odległości co najmniej 470 au od siebie, a obieg wokół wspólnego środka masy zajmuje im co najmniej 2000 lat[2]. Jaśniejsza z nich jest gwiazdą podwójną zaćmieniową, jej bliski towarzysz okrąża ją i częściowo przesłania co ok. 8 dni, powodując spadek jej jasności o 0,15m[2]. Kolejna gwiazda okrąża ten układ podwójny w ciągu ok. 9,5 roku[2]. Ponadto w odległości prawie 2′ łuku znajduje się słabsza gwiazda o jasności 9,4m, która prawdopodobnie też należy do tego układu[2].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Orion, the Giant, Hunter, and Warrior. W: Allen, Richard Hinckley: Star Names: Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 316. ISBN 0-486-21079-0.
- ↑ a b c d e Jim Kaler: SAIF AL JABBAR (Eta Orionis). [w:] STARS [on-line]. [dostęp 2014-04-04]. (ang.).
- ↑ P. Moore , The Guinness Book of Astronomy: Facts and Feats, wyd. 2, Middlesex: Guiness Superlatives Limited, 1983, s. 230 .
- ↑ Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2018-08-10. [dostęp 2018-12-05].
Linki zewnętrzne edytuj
- Eta Orionis w bazie SIMBAD (ang.)