Ettore Cunial

włoski duchowny katolicki, arcybiskup

Ettore Cunial (ur. 16 listopada 1905 w Possagno, diecezja Treviso, zm. 6 października 2005) – włoski duchowny katolicki, arcybiskup.

Ettore Cunial
Arcybiskup tytularny Soteropolis
Kraj działania

Włochy
Watykan

Data i miejsce urodzenia

16 listopada 1905
Possagno

Data śmierci

6 października 2005

Miejsce pochówku

Possagno

Wiceszambelan Komnaty Apostolskiej
Okres sprawowania

od 1975-12-23 23 grudnia 1975(dts) do 2004-10-23 23 października 2004(dts)

Biskup pomocniczy Rzymu
Okres sprawowania

od 1953-05-17 17 maja 1953(dts) do 1972-12-19 19 grudnia 1972(dts)

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół łaciński

Prezbiterat

7 lipca 1929

Nominacja biskupia

11 kwietnia 1953

Sakra biskupia

17 maja 1953

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

17 maja 1953

Konsekrator

Clemente Micara

Współkonsekratorzy

Antonio Mantiero
Luigi Traglia

7 lipca 1929 przyjął święcenia kapłańskie. Przez wiele lat związany z Kurią Rzymską. 11 kwietnia 1953 został mianowany arcybiskupem tytularnym Soteropolis, przyjął sakrę biskupią 17 maja 1953 z rąk kardynała Clemente Micary (wikariusza generalnego Rzymu). Od 1976 pełnił funkcję wiceszambelana Komnaty Apostolskiej (wicekamerlinga Świętego Kościoła Rzymskiego). Przeszedł oficjalnie w stan spoczynku dopiero 23 października 2004, w wieku 99 lat. Od lutego 2005 (po śmierci kardynała Corrado Bafile) był najstarszym żyjącym biskupem katolickim na świecie.

Był dyrektorem duchowym Bractwa św. Piotra, rzymskiej chrześcijańskiej organizacji ewangelizacyjno-dobroczynnej. 16 marca 1957 udzielił święceń kapłańskich przyszłemu kardynałowi portugalskiemu Jose Saraivie Martinsowi, był także współkonsekratorem przyszłych kardynałów Giacomo Violardo i Ferdinando Giuseppe Antonelliego (19 lutego 1966).

W maju 2003 obchodził rzadki jubileusz 50-lecia konsekracji biskupiej.

Linki zewnętrzne edytuj