Euepiproctophoratakson owadów z rzędu ważek i podrzędu Epiprocta.

Euepiproctophora
Bechly, 2003
Okres istnienia: trias–dziś
251.902/0
251.902/0
Ilustracja
Erythmis simplicicollis
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

owady uskrzydlone

Infragromada

staroskrzydłe

Nadrząd

Odonatoptera

(bez rangi) Neodonatoptera
(bez rangi) Odonatoclada
(bez rangi) Stigmoptera
(bez rangi) Panodonata
Rząd

ważki

Podrząd

Epiprocta

(bez rangi) Euepiproctophora

Morfologia edytuj

Podobnie jak inne Epiprocta ważki te mają stosunkowo silnej budowy tułów i odwłok. Ich tułów cechuje się zanikiem grzbietowego odcinka szwu międzypleuralnego. Odnóża przednie w locie ustawione są prostopadle względem pozostałych par. W przeciwieństwie do ważek równoskrzydłych w trakcie kopulacji samica przytrzymuje odwłok samca odnóżami, nie zaś odwłokiem. Jako cechę pierwotnego planu budowy rozważa się także ubarwienie tułowia i odwłoka w żółte i ciemnobrązowe pasy. Większość autapomorfii tego kladu dotyczy jednak użyłkowania skrzydeł. W podstawowym planie budowy, przynajmniej w skrzydle tylnym widoczny jest wyraźny wzór z naprzemiennych przestrzeni szerokich: między pierwszą i drugą żyłką radialną tylną, drugą żyłką interradialną i żyłką radialną tylną 3/4, między żyłkami medialnymi przednią i tylną oraz między żyłką kubitalną przednią a krawędzią skrzydła, oraz przestrzeni wąskich: między drugą żyłką radialną tylną a drugą żyłką interradialną, między żyłką radialną tylną 3/4 a przednią żyłką medialną oraz między tylną żyłką medialną a żyłką kubitalną przednią. W grupie tej zaznacza się silna tendencja do zamykania się komórki dyskoidalnej przedniego skrzydła od strony nasadowej, choć u Heterophlebioptera bywa ona jeszcze otwarta. Komórka subdyskoidalna tylnego skrzydła przecięta jest przynajmniej przez jedną żyłkę poprzeczną, która w przypadku kladu Pananisoptera stanowi żyłkę pseudoanalną[1].

Cechy charakterystyczne larw obejmują krótki i rozszerzony ku tyłowi odwłok, położony w jego drugim segmencie przedżołądek, silnie skrócone epiprokty i paraprokty formujące z przysadkami odwłokowymi piramidkę analną oraz występowanie złożonych skrzeli rektalnych zamiast trzech skrzelotchawek[1].

Taksonomia edytuj

Takson ten wprowadzony został w 2003 roku przez Güntera Bechly’ego[1], jako obejmujący część wprowadzonego w 1996 roku przez tegoż autora taksonu Euryoptera[2]. Systematyka Euepiproctophora do rangi rodziny z wyłączeniem podziału ważek różnoskrzydłych przedstawia się następująco[3]:

Przypisy edytuj

  1. a b c Günter Bechly, Phylogenetic Systematics of "Anisozygopteres", [w:] Günter Bechly, Phylogenetic Systematics of Odonata, Böblingen 2007.
  2. Günter Bechly, Morphologische Untersuchungen am Flügelgeäder der rezenten Libellen und deren Stammgruppenvertreter (Insecta; Pterygota; Odonata), unter besonderer Berücksichtigung der Phylogenetischen Systematik und des Grundplanes der *Odonata, „Petalura”, Special Volume 2, 1996, s. 1–402.
  3. Günter Bechly, Phylogenetic classification of fossil and extant odonates, [w:] Günter Bechly, Phylogenetic Systematics of Odonata, Böblingen 2007.