Eugeniusz Zuger
Eugeniusz Zuger (ur. 30 grudnia 1882, zm. 10 marca 1954) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.
 podpułkownik piechoty
| |
| Data urodzenia |
30 grudnia 1882 |
|---|---|
| Data śmierci |
10 marca 1954 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
22 Pułk Piechoty |
| Stanowiska |
dowódca batalionu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   
| |
.png){kind=small}
Życiorys edytuj
W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej armii. 1 stycznia 1915 roku został mianowany kapitanem piechoty. W 1917 roku jego oddziałem macierzystym był c. i k. 41 pułk piechoty[1].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 42. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był 49 pułk piechoty[2]. 10 lipca 1922 roku został zatwierdzony na stanowisku dowódcy batalionu[3]. W 1923 roku pełnił obowiązki dowódcy batalionu sztabowego 22 pułku piechoty w Siedlcach[4]. W 1924 był dowódcą II batalionu 22 pułku piechoty[5]. 31 marca 1924 roku został awansowany na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 roku i 28. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. 22 maja 1925 roku został przeniesiony do 82 Syberyjskiego pułku piechoty w Brześciu na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[7]. 22 lipca 1927 roku został przeniesiony do 2 pułku Strzelców Podhalańskich w Sanoku na stanowisko dowódcy pułku[8][9]. 31 marca 1930 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska z równoczesnym oddaniem do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr X i z zachowaniem dotychczasowego dodatku służbowego[10]. W 1934 jako podpułkownik w stanie spoczynku był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr I jako oficer przewidziany do użycia w czasie wojny i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III[11].
Jego żoną była Maria (zm. 1974).
Zmarł 10 marca 1954 i został pochowany na cmentarzu komunalnym w Koszalinie (kwatera R-11/13/28)[12][13].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Złoty Krzyż Zasługi (24 maja 1929)[14][15]
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej Signum Laudis z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej (Austro-Węgry)
- Krzyż Jubileuszowy Wojskowy (Austro-Węgry)
- Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913 (Austro-Węgry)
Przypisy edytuj
- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 123, 581.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 27.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 547.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 188, 399.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 177, 343.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 167.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 263, 276.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 220.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 102, 163.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 99.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 325, 842.
- ↑ Eugeniusz Zuger. cmentarz.koszalin.mpcms.pl. [dostęp 2017-04-01].
- ↑ Eugeniusz Zuger. findagrave.com. [dostęp 2017-01-18]. (ang.).
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 123, poz. 302 „za zasługi na polu wyszkolenia wojska”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 29 maja 1929 roku, s. 161.
Bibliografia edytuj
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.