Euscarthmornis

rodzaj ptaka

Euscarthmornisrodzaj ptaków z podrodziny klinodziobków (Triccinae) w rodzinie muchotyranikowatych (Pipromorphidae).

Euscarthmornis
Oberholser, 1923[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – smukłodziobek brązowogrzbiety (E. margaritaceiventer)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

tyrankowce

Rodzina

muchotyranikowate

Podrodzina

klinodziobki

Rodzaj

Euscarthmornis

Typ nomenklatoryczny

Euscarthmus nidipendulus zu Wied, 1831

Gatunki

zobacz opis w tekście

Zasięg występowania edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej[2].

Morfologia edytuj

Długość ciała 9,5–11 cm; masa ciała 7–12,7 g[2].

Systematyka edytuj

Etymologia edytuj

Euscarthmornis: gr. ευσκαρθμος euskarthmos „wysoko skaczący”, od ευ eu „dobry”; σκαρθμος skarthmos „skaczący”, od σκαιρω skairō „tańczyć” (por. rodzaj Euscarthmus zu Wied, 1831 (rdzawik)); ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”[3].

Podział systematyczny edytuj

Takson ponownie wyodrębniony z Hemitriccus[4]. Do rodzaju należą następujące gatunki[5]:

Przypisy edytuj

  1. H.Ch. Oberholser. The Generic Name Euscarthmus Wied. „The Auk”. 40 (2), s. 327, 1923. DOI: 10.2307/4073835. (ang.). 
  2. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Tyrant Flycatchers (Tyrannidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2021. DOI: 10.2173/bow.tyrann2.01. [dostęp 2021-01-30]. (ang.).  
  3. Euscarthmornis, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-18] (ang.).
  4. M.G. Harvey, G.A. Bravo, S. Claramunt, A.M. Cuervo, G.E. Derryberry, J. Battilana, G.F. Seeholzer, J.S. McKay, B.C. O'Meara, B.C. Faircloth, S.V. Edwards, J. Perez-Eman, R.G. Moyle, F.H. Sheldon, A. Aleixo, B.T. Smith, R.T. Chesser, L.F. Silveira, J. Cracraft, R.T. Brumfield & E.P. Derryberry. The evolution of a tropical biodiversity hotspot. „Science”. 370 (6522), s. 1343–1348, 2020. DOI: 10.1126/science.aaz6970. (ang.). 
  5. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Podrodzina: Triccinae Heine & Reichenow, 1890 - klinodziobki (Wersja: 2020-12-25). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-01-30].