Wikipedia

Eustachy Rylski (ziemianin)

jadac

Eustachy Ścibor-Rylski[1] herbu Ostoja – polski właściciel ziemski, oficer kawalerii.

Eustachy Rylski
Ilustracja
Eustachy Rylski (przed 1922)
Narodowość

polska

Życiorys edytuj

Był prawnukiem Ludwika Ścibor-Rylskiego herbu Ostoja, jedynym wnukiem Eustachego (1817-1899) oraz synem Władysława Ścibor-Rylskiego (1841-1883) i Izabeli ks. Puzyna herbu Oginiec (1857-1927)[2][3].

W 1899 otrzymał dyplom rolniczy w Weihenstephan koło Monachium[4]. Został członkiem C. K. Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego[5][6].

W wyniku zapisu testamentowego swojej dalekiej babki Leopoldyny Horodyńskiej (była siostrą jego dziadka Eustachego, zmarła w 1897) odziedziczył i został właścicielem dóbr ziemskich[2] w powiecie sokalskim (w nawiasach podano stan posiadania w poszczególnych latach): Winniki (1897, 1904), Dłużniów (1897, 1904), Nuśmice (1904), Tudorkowice (1904, 1905, 1914, 1918), Uhrynów (1904, 1905, 1914, 1918), Rożybne koło Uhrynowa (1905), Starogród (1914, 1918); oraz w powiecie sanockim: Jędruszkowce (1904, 1905, 1911, 1914, 1918), Pielnia Dolna i Górna (1904, 1905, 1911, 1914, 1918), Przybyszów (1904, 1905, 1911, 1914, 1918)[7][8][9][10][11][12]. W Uhrynowie prowadził młyn, gorzelnię rolniczą[13]. Był myśliwym[14], od 1900 ponownie członkiem Towarzystwa Myśliwych w Rzeszowie[15].

W C. K. Armii został mianowany kadetem w rezerwie kawalerii z dniem 1 stycznia 1901[16], a potem awansowany na stopień podporucznika w rezerwie kawalerii z dniem 1 stycznia 1905[17]. Do około 1909 był przydzielony do 4 pułku ułanów z garnizonu w Żółkwi (kadra zapasowa we Lwowie)[18][19][20][21][22][23][24][25]. Następnie został przeniesiony do C. K. Obrony Krajowej i zweryfikowany w stopniu podporucznika w grupie nieaktywnych ułanów obrony krajowej z dniem 1 stycznia 1905[26]. Do około 1912 był przydzielony do 1 pułku ułanów Obrony Krajowej we Lwowie[27][28][29]. Następnie pozostawał podporucznikiem kawalerii w stosunku ewidencji[30][31]. Podczas I wojny światowej 9 lutego 1916 został awansowany przez cesarza na stopień porucznika z dniem 1 listopada 1914 w stosunku „poza służbą” w grupie oficerów aktywowanych na czas mobilizacji[32][33].

Jako właściciel dóbr był wybierany z grupy większych posiadłości był członkiem Rady c. k. powiatu sokalskiego od około 1903 do około 1914[34][35][36][37][38][39][40], w tym od około 1910 pełnił funkcję członka wydziału powiatowego[41][42][43][44].

W 1922 we Lwowie został wydany zbiór poezji Eustachy Ścibor-Rylskiego pt. In variis invaria[45].

Był żonaty z Wandą Skrzyńską herbu Zaremba (1888-1980), a ich dziećmi byli Eustachy (1909-1944, ojciec Eustachego), Jerzy (1911-1940), Wanda (1912-2003, po mężu Korczak)[3].

Przypisy edytuj

  1. ↑ W ewidencji wojskowych C. K. Armii był określany w języku niemieckim jako „Eustach Ritter von Rylski” (1902, pod literą „R)”, potem „Eustach Ritter von Scibor-Rylski” (1903–1909), pod literą „S” – w odróżnieniu od innych oficerów Ścibor-Rylski, konsekwentnie wymienianych pod literą „R”. W ewidencji C. K. Obrony Krajowej był w latach 1910–1914 analogicznie wymieniany jako „Eustach Ritter von Rylski” pod literą „S”.
  2. ↑ a b Kronika. Wspomnienie pośmiertne. „Czas”. Nr 49, s. 2, 2 marca 1897. 
  3. ↑ a b Eustachy Ścibor-Rylski h. Ostoja. sejm-wielki.pl. [dostęp 2020-09-02].
  4. ↑ Kronika. Polacy za granicą. „Gazeta Lwowska”. Nr 173, s. 4, 1 sierpnia 1899. 
  5. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1902. Lwów: 1902, s. 824.
  6. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1905. Lwów: 1905, s. 824.
  7. ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1897, s. 44, 206.
  8. ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1904, s. 37, 68, 121, 131, 143, 183, 186, 192.
  9. ↑ Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z W. Ks. Krakowskiem. Kraków: 1905, s. 56, 110, 120, 128, 160, 162.
  10. ↑ Skorowidz powiatu sanockiego. Wydany na podstawie dat zebranych w roku 1911. Sanok: 1911, s. 8, 14, 16.
  11. ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1914, s. 64, 123, 135, 157, 171, 173.
  12. ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1918, s. 64, 123, 135, 157, 171, 173.
  13. ↑ Skorowidz przemysłowo-handlowy Królestwa Galicyi. Lwów: 1912, s. 684, 738.
  14. ↑ Kronika. Zjazd myśliwych. „Kurjer Lwowski”. Nr 180, s. 2, 2 lipca 1905. 
  15. ↑ W.G.: Towarzystwo Myśliwych w Rzeszowie (w pięćdziesiątą rocznicę powstania) 1880-1930. Rzeszów: 1930, s. 23.
  16. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1902. Wiedeń: 1901, s. 687.
  17. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1906. Wiedeń: 1905, s. 698.
  18. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1902. Wiedeń: 1901, s. 757.
  19. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1903. Wiedeń: 1902, s. 753.
  20. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1904. Wiedeń: 1903, s. 757.
  21. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1905. Wiedeń: 1904, s. 763.
  22. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1906. Wiedeń: 1905, s. 771.
  23. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1907. Wiedeń: 1906, s. 797.
  24. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1908. Wiedeń: 1907, s. 798.
  25. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1909. Wiedeń: 1909, s. 807.
  26. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1910. Wiedeń: 1910, s. 399.
  27. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1910. Wiedeń: 1910, s. 411.
  28. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1911. Wiedeń: 1911, s. 416.
  29. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1912. Wiedeń: 1912, s. 422.
  30. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1913. Wiedeń: 1913, s. 391.
  31. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1914. Wiedeń: 1914, s. 331.
  32. ↑ Amtlicher Theil. Kaiserliche Verordnung vom 9. Februar 1916. „Wiener Zeitung”. Nr 33, s. 6, 11 lutego 1916. (niem.). 
  33. ↑ Die Februarbeförderungen in der Landwehr. „Reichspost”. Nr 70, s. 7, 12 lutego 1916. (niem.). 
  34. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1904. Lwów: 1904, s. 354.
  35. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1905. Lwów: 1905, s. 354.
  36. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1906. Lwów: 1906, s. 368.
  37. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1907. Lwów: 1907, s. 368.
  38. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1908. Lwów: 1908, s. 368.
  39. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1909. Lwów: 1909, s. 397.
  40. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1910. Lwów: 1910, s. 397.
  41. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: 1911, s. 411, 412.
  42. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 411, 412.
  43. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1913. Lwów: 1913, s. 463, 464.
  44. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 470, 471.
  45. ↑ Eustachy Ścibor-Rylski: In variis invaria. Lwów: 1922, s. 3.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eustachy_Rylski_(ziemianin)&oldid=71796186”