Ewangelia Macieja – zaginiony, powstały w II wieku apokryf Nowego Testamentu, którego rzekomym autorem miał być Maciej Apostoł (według Dz 1,15-26 wybrany w miejsce Judasza Iskarioty).

O ewangelii wzmiankują Klemens Aleksandryjski, Orygenes[1], Euzebiusz z Cezarei[2] (który określił ją jako heretycką) i Hieronim ze Strydonu[3] (który określił ją jako apokryf).

Można przypuszczać, że fragmenty tej ewangelii mają zabarwienie gnostyckie – Klemens Aleksandryjski w liście napisał: Podobno również Maciej tak nauczał, że trzeba walczyć z ciałem i lekceważyć je, w najmniejszym zaś stopniu nie folgować jego pragnieniu rozkoszy, lecz stosować karę, duszę natomiast rozwijać za pośrednictwem wiary i poznania[4].

Przypisy edytuj

  1. Homilie o Ewangelii św. Łukasza
  2. Historia Ecclesiae, III, 25
  3. Wstęp do Macieja
  4. Stromata, III, 4