Faszyzm klerykalny lub klerofaszyzm – nazwa nadawana ideologiom, ruchom społecznym lub ustrojom, łączącym elementy faszyzmu i fundamentalizmu religijnego. Określenie odnosi się również do członków kleru lub wiernych świeckich kościołów chrześcijańskich w Europie, którzy sympatyzowali lub uczestniczyli w ruchach faszystowskich w okresie międzywojennym[1].

Historia edytuj

Termin „faszyzm klerykalny” wywodzi się od słów księdza Luigiego Sturzo, który w 1922 roku po raz pierwszy używał terminów wł. clerico-fascismo wł. clerico fascisti[2][3]. Sturzo odnosił to określenie do członków frakcji w obrębie chadeckiej Włoskiej Partii Ludowej, która popierała pro-katolicką politykę Benita Mussoliniego[2]. Niektórzy z członków tej frakcji startowali później z list ugrupowania faszystowskiego do włoskiego parlamentu[2]. Pojęcie funkcjonowało we Włoszech również jako określenie księży katolickich sympatyzujących z faszyzmem i popierających publicznie politykę Mussoliniego, np. Agostino Gemelliego, który popierał inwazję na Etiopię i antysemickie regulacje wprowadzone w 1938 roku[2].

Tym, co w okresie międzywojennym przyciągało niektórych członków kościołów chrześcijańskich do faszyzmu były takie czynniki jak:

  • odrzucenie demokracji liberalnej, którą uważano za element wrogi tradycji chrześcijańskiej[1];
  • sprzeciw wobec przemian obyczajowych takich jak przyznanie praw kobietom, rozluźnienie zasad moralnych w odniesieniu do seksualności[1];
  • dążenie do odnowy kultury zachodniej[1];
  • nacjonalizm[1];
  • antykomunizm[4];
  • antykapitalizm[4].

Przykłady edytuj

Jako przykłady faszyzmu klerykalnego wymienia się ideologie:

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f Pollard 2007 ↓, s. 434.
  2. a b c d e f Pollard 2007 ↓, s. 433.
  3. Eatwell 2003 ↓, s. 152.
  4. a b Pollard 2007 ↓, s. 436.
  5. Pollard 2007 ↓, s. 439.
  6. Eugene Forsey: Clerical Fascism in Quebec. 1937. [dostęp 2019-12-12]. (ang.).
  7. Jan Józef Lipski: Idea Katolickiego Państwa Narodu Polskiego. Zarys ideologii ONR Falanga. Warszawa: Krytyka Polityczna, 2016. ISBN 978-83-64682-41-4

Bibliografia edytuj