Febe (postać biblijna)
Feba, Febe z Koryntu, łac. Phoebe, gr. Φοίβη, Phoíbē (I wiek) – postać z Nowego Testamentu, diakonisa zboru w Kenchrach[1], święta katolicka.
| diakonisa | |
| Data urodzenia |
w I wieku |
|---|---|
| Data śmierci |
w I wieku |
| Czczona przez | |
| Wspomnienie | |
Biografia edytuj
Wymieniona przez apostoła Pawła w Liście do Rzymian (16,1 BT)[2], napisanym między 57 a 58 rokiem w Koryncie. Mieszkanka Kenchr (gr. Κεχριές,, Kechries), jednego z dwóch korynckich miast portowych. Feba posługiwała w tamtejszym Kościele lub spełniała posługę, później wykonywaną przez diakonisy. Jej zasługi dla apostoła Pawła i miejscowych chrześcijan sprawiły, iż jest przez apostoła polecana adresatom. Przypuszczalnie miała udać się do Rzymu i była doręczycielką tego listu. Według tradycji była wdową.
Jej wspomnienie w Kościele katolickim, za Martyrologium rzymskim, obchodzone jest 3 września.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 2: D-G. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 277/278. ISBN 83-7097-374-4.
- Joachim Gnilka: Pierwsi Chrześcijanie. Źródła i początki Kościoła. Kraków: Wydawnictwo M, 2004. ISBN 83-7221-941-9.
Linki zewnętrzne edytuj
- Giorgio Eldarov, Santa Febe (Phoebe) (wł.)
- Zapomniane święcenia: diakonisy wczesnego Kościoła. openforum.tezeusz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. - "Chrześcijanie w świecie" (autor: Alicja Baranowska)
- Rz 16,1 przekład interlinearny