Felicjan Tyszkiewicz (1719–1792)
Felicjan Tyszkiewicz (ur. 1719, zm. 1792) – polski hrabia, pan na Pleszczenicach, starosta strzałkowski, generał major armii Wielkiego Księstwa Litewskiego, patent generała otrzymał w 1759 roku.
 Leliwa | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
Regina Larska |
| Dzieci |
Dominik |
Ojciec Felicjana, Michał Jan Tyszkiewicz (zm. 1762), protoplasta tzw. II linii litewskiej (łohojskiej) rodu Tyszkiewiczów pełnił urząd chorążego roty usarskiej buławy polskiej i litewskiej oraz urząd starosty strzałkowskiego. Matka Regina Larska. Bracia: Mikołaj (1719–1796), kanonik wileński, Antoni Kazimierz generał lejtnant wojsk litewskich i Józef Ignacy pułkownik wojsk litewskich.
Poślubił nieznaną z imienia Mosiecką. Z małżeństwa urodziło się 2 synów:Dominik (1756–1813), marszałek szlachty powiatu borysławskiego i Pius oraz córka Anna.
Poseł na sejm nadzwyczajny 1750 roku z województwa kijowskiego[1].
Przypisy edytuj
- ↑ Diarjusze sejmowe z wieku XVIII.T.III. Diarjusze sejmów z lat 1750, 1752, 1754 i 1758, Warszawa 1937, s. 30.
Bibliografia edytuj
- Teodor Żychliński, "Złota księga szlachty polskiej", rocznik V, str. 333-376, Tyszkiewiczowie herbu Leliwa
- Henryk P. Kosk, Generalicja polska, t. II, Pruszków 2001
- Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 960.