Feliks Łopacki

Feliks Łopacki (ps. Czarny) (ur. 19 maja 1902 w Wólce Mińskiej, zm. 2 lutego 1969 w Warszawie) – polski działacz robotniczy.

Feliks Łopacki

Czarny

Data i miejsce urodzenia	19 maja 1902 Wólka Mińska
Data i miejsce śmierci	2 lutego 1969 Warszawa
Zawód, zajęcie	metalowiec, działacz komunistyczny
Odznaczenia

Życiorys

Pochodził z biednej, robotniczej rodziny i wcześnie zaczął pracować zarobkowo, od 1928 pracował w fabryce K. Rudzkiego w Mińsku Mazowieckim, wstąpił tam do Komunistycznej Partii Polski. Wstąpił do Związków Zawodowych Metalowców, uczestniczył w akcjach strajkowych i marszu głodnych w 1931. W latach 1932–1936 był członkiem mińskiego komitetu Komunistycznej Partii Polski, w 1933 kandydował do Rady Miejskiej z listy Jedności Robotniczej. Zwolniony z pracy za lewicowe przekonania pracował przy brukowaniu szos, podczas okupacji hitlerowskiej pracował w Elektrowni Miejskiej w Mińsku Mazowieckim. Wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, równocześnie został żołnierzem Gwardii Ludowej. Uczestniczył w akcjach sabotażowych, kolportażu literatury, rozprowadzaniu bonów Daru Narodowego na fundusz Gwardii Ludowej. Udzielał pomocy jeńcom zbiegłym z obozów hitlerowskich i pomagał im dołączyć do oddziałów partyzanckich, należał do konspiracyjnej Powiatowej Rady Narodowej. Po zakończeniu wojny został funkcjonariuszem Milicji Obywatelskiej, w 1959 przeszedł na emeryturę.

Odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski;
• Złoty Krzyż Zasługi;
• Srebrny Krzyż Zasługi;
• Brązowy Krzyż Zasługi;
• Krzyż Partyzancki.

Bibliografia

• „Warszawa Prawa Podmiejska 1942-1944, Z walk PPR, GL-AL” praca zbiorowa redakcją Benona Dymka, Wyd. MON Warszawa 1973 s. 820