Feliks Antoni Łoś
Feliks Antoni Łoś herbu Dąbrowa (1737-1804) – generał lejtnant wojsk koronnych[1], wojewoda pomorski (1779–1790), podstoli żydaczowski w latach 1761-1779[2], starosta wiszeński i skarszewski, bibliofil i kolekcjoner[3].
| |
 Dąbrowa | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec |
Ludwik Michał Łoś |
| Matka |
Helena ze Skarbków |
| Żona |
Maria Urszula z Moszczeńskich |
| Odznaczenia | |
 
| |
Rodzina edytuj
Był synem Ludwika Michała - chorążego czerwonogrodzkiego, kasztelana kamienieckiego i lwowskiego, marszałka Trybunału Koronnego i rotmistrza kawalerii narodowej, senatora i kawalera orderu Orła Białego, oraz Heleny ze Skarbków - kasztelanki kalickiej. Miał brata Joachima Łosia i siostrę Urszulę Ewę Łoś.
Kariera edytuj
W młodości przebywał za granicą. Po powrocie do kraju był starostą wiszeńskim i skarszewskim. Poseł na sejm 1761 roku z województwa bełskiego[4]. W 1764 r., jako poseł ziemi przemyskiej podpisał elekcję Stanisława Augusta Poniatowskiego, dzięki czemu był przyjęty w poczet dygnitarzy i osób należących do otoczenia króla. Był posłem powiatu żydaczowskiego na sejm koronacyjny 1764 roku[5]. Poseł na sejm 1766 roku z województwa podolskiego[6]. Na sejmie w 1768 r. protestował przeciwko wywiezieniu senatorów do Kaługi. Był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego[7]. W 1768 roku wyznaczony ze stanu rycerskiego do Asesorii Koronnej[8].
4 września 1792 roku w Warszawie złożył przysięgę na wierność konfederacji targowickiej[9].
W 1770 r. odznaczony został orderem Św. Stanisława a w 1779 r. orderem Orła Białego.
W r. 1765 ożenił się z Marią Urszulą Moszczeńską (zmarłą w 1798 r.) - wojewodzianką inowrocławską. W latach 1776-1781 zlecił budowę pałacu w Narolu. Miejscowość ta należała do Łosiów od 1753 do 1876 roku.
Prawo do pozostałych po nim dóbr otrzymał Maurycy Łoś.(Estr., Teki Dworzaka, dod do t. XXII, I).
Przypisy edytuj
- ↑ Henryk P. Kosk, Generalicja polska, t. II, Pruszków 1998, s. 301.
- ↑ Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. T. 3 : Ziemie ruskie. Zeszyt 1 : Urzędnicy wojewόdztwa Ruskiego XIV–XVIII wieku (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy / oprac. Kazimierz Przyboś. 1987, s. 362.
- ↑ Wiesław Bondyra, Reprezentacja sejmowa Rusi Czerwonej w czasach saskich, Lublin 2005, s. 30.
- ↑ Wiesław Bondyra, Chronologia sejmików bełskich w czasach saskich (1697-1763), w: Res Historica, z. 7, 1999, s. 146.
- ↑ Ludwik Zieliński, Pamiątki historyczne krajowe, Lwów 1841, s. 26.
- ↑ Rozalia Kosińska, Sejmiki poselskie 1766 roku, w: Kwartalnik Historyczny 2019, T. 125, nr 4, s. 880.
- ↑ Volumina Legum, t. IX, Kraków 1889, s. 47.
- ↑ Kolęda Warszawska na rok 1768, [b.n.s]
- ↑ Józef Kermisz, Lublin i Lubelskie w ostatnich latach Rzeczypospolitej (1788-1794), Lublin 1939, s. 146.
Linki zewnętrzne edytuj
- Felix Antoni hr. Łoś (1737-1804). narol.free.ngo.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-14)].
- Publikacje Feliksa Antoniego Łosia w bibliotece Polona