Fiacha mac Delbaith

Fiacha mac Delbaith (ir. Fiacha mac Dealbhaeith) – mityczny król Irlandii w latach 1056-1046 p.n.e. Syn Delbaetha z ludu Tuatha Dé Danann, potomka Nemeda, oraz Ernmas, córki Etharlama, syna Nuady ze Srebrną Ręką.

Fiacha mac Delbaith

mityczny król Irlandii
Okres	od 1056 p.n.e. do 1046 p.n.e.
Poprzednik	Delbaeth
Następca	MacCuill, MacCecht i MacGreine
Dane biograficzne
Ojciec	Delbaeth
Matka	Ernmas
Dzieci	Banba, Fódla, Ériu

Według Lebor Gabála Érenn, objął tron po tym, jak jego ojciec został powalony i zabity przez Caichera mac Nama, brata Nechtana. Kroniki Czterech Mistrzów zaś podały, że on sam powalił swego ojca. Miał trzy córki z własną matką Ernmas: Banbę, Fódlę i Ériu, eponimiczne irlandzkie boginie, które były poślubione MacCuillowi, MacCechtowi oraz MacGreinemu. Fiacha panował przez dziesięć lat, kiedy został powalony i zabity w bitwie wraz ze swym bratankiem Ai mac Ollom z ręki Eogana Inbira.

Bibliografia

• Truhart P., Regents of Nations. Systematic Chronology of States and Their Political Representatives in Past and Present. A Biographical Reference Book, Part 1: Antiquity Worldwide, München 2000, s. 372, ISBN 3-598-21543-6.

Linki zewnętrzne

• Annals of the Four Masters M3360-M3370
• Lebor Gabála Érenn §63-64