Fiat 6614
Fiat 6614 – włoski kołowy transporter opancerzony opracowany w 1972 roku.
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ pojazdu | |
| Trakcja |
kołowa (4 x 4) |
| Załoga |
2 + 9 żołnierzy desantu |
| Historia | |
| Prototypy |
1972 |
| Produkcja |
1972 – ? |
| Egzemplarze |
1160[1] |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
1 silnik wysokoprężny, 4-cylindrowy FIAT 8062,24 o mocy 118 kW (160 KM) przy 3200 obr./min. |
| Poj. zb. paliwa |
142 l |
| Pancerz |
płyty stalowe o grubości 6–8 mm |
| Długość |
5,86 m |
| Szerokość |
2,50 m |
| Wysokość |
1,78 m (kadłuba) |
| Rozstaw osi |
1,96 m |
| Prześwit |
0,37 m |
| Masa |
7 000 kg (masa własna) |
| Osiągi | |
| Prędkość |
100 km/h (po drodze) |
| Zasięg pojazdu |
700 km (po drodze) |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Ściany (wys.) |
0,40 m |
| Kąt podjazdu |
60º |
| Przechył boczny |
30% |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 karabin maszynowy kal. 12,7 mm (o ile jest wyposażony w karabin maszynowy) | |
| Wyposażenie | |
| przyrządy noktowizyjne, wyciągarka, wyrzutnia granatów dymnych, urządzenia klimatyzacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Włochy, Argentyna, Libia, Peru, Somalia, Tunezja, Wenezuela, Korea Południowa (wersja licencyjna) | |
Historia edytuj
W 1972 roku zakłady FIAT wspólnie z przedsiębiorstwem OTO Melara zbudowały kołowy transporter opancerzony dla armii włoskiej oraz formacji paramilitarnych. W zakładach FIAT opracowano konstrukcję pojazdu, natomiast w OTO Melara opancerzenie i wyposażenie bojowe. Transporter jest przystosowany nie do działań na pierwszej linii frontu, lecz do patrolowania i rozpoznania terenów na zapleczu frontu, a także do służby w jednostkach typu policyjnego.
Transporter ten produkowany we Włoszech uzbrajano w karabin maszynowy kalibru 12,7 milimetra, który mógł być wyposażony w tarczę ochronną, choć nie instalowano go w większości pojazdów. Wtedy uzbrojenie pojazdu stanowiło tylko wyposażenie przewożonych żołnierzy; z pojazdu można także strzelać z przewożonych przez desant moździerzy przez dwa włazy dachowe.
We Włoszech wyprodukowano 1160 transporterów tego typu, ponadto wytwarzano go na licencji w Korei Południowej, gdzie wersję podstawową oznaczono jako KM 900 i wyposażano w karabin maszynowy kalibru 7,62 milimetra lub 12,7 milimetra. Produkowano również wersje: wóz dowodzenia, ambulans i samobieżny moździerz pod wspólnym oznaczeniem KM 901.
Użycie edytuj
Używany jest przez wojsko włoskie, włoskich karabinierów i policję, większość wyeksportowano jednak do Argentyny, Libii, Peru, Somalii, Tunezji i Wenezueli. Sprzedano również licencję do Korei Południowej, gdzie był produkowany w kilku wersjach. W krajach tych używany jest on zarówno przez wojsko, jak i przez policję oraz formacje typu policyjnego.
Przypisy edytuj
- ↑ W tej liczbie nie ma transporterów produkowanych na licencji w Korei Południowej pod oznaczeniem KM 900.
Bibliografia edytuj
- T.J. O’Malley: Wozy bojowe. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2000, s. 92–93. ISBN 83-11-09049-1.
- Kristof F. Foss: Танки и боевые машины Jane`s Tanks and Combat Vehicles Recognition Guide. Moskwa: АСТ, Астрель, 2002, s. 268. ISBN 5-17-011260-2. (ros.).
- Н. Л. Волковский: Энциклопедия современного оружия и боевой техники. T. 2. Sankt Petersburg: Полигон, s. 84-85. ISBN 5-89173-004-9. (ros.).