Fiołek Rivina (Viola riviniana) – gatunek rośliny z rodziny fiołkowatych. Rośnie dziko na całym niemal obszarze Europy, ponadto w Azji (w Libanie) i Afryce Północnej (Algieria, Tunezja, Maroko)[3]. W Polsce pospolicie na całym niżu i w niższych położeniach górskich.

Fiołek Rivina
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

malpigiowce

Rodzina

fiołkowate

Rodzaj

fiołek

Gatunek

fiołek Rivina

Nazwa systematyczna
Viola riviniana Rchb.
Iconogr. bot. pl. crit. 1:81. 1823

Morfologia edytuj

Pokrój
Roślina wieloletnia, naga lub owłosiona, wysokość 5–30 cm. Roślina posiada kłącze.
Liście
Sercowate na długich ogonkach, zwykle ułożone w przyziemną rozetkę; ok. 2 cm długości. Przylistki lancetowate, frędzlowane.
Kwiaty
Lancetowate działki kielicha posiadające prawie kwadratowe przedłużenie o długości 2–3 mm. Płatki korony odwrotnie jajowate, jasnofioletowe o wielkości ponad 2 cm, ostroga gruba o długości 4,5–8 mm, białawo lub żółtobiało zabarwiona i z bruzdkami od spodu. Dwa najwyższe płatki odstają ku górze, dwa boczne na boki, lub w dół. Szyjka słupka naga, pylniki o długości 2–2,5 mm.
Owoc
Naga, trzykomorowa torebka o długości 9–13 mm, zawiera dużo nasion[4].

Biologia i ekologia edytuj

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od kwietnia do maja. Nasiona z elajosomem, roznoszone przeważnie przez mrówki. Siedlisko: widne lasy liściaste i mieszane, wrzosowiska, zarośla. Hemikryptofit.

Zmienność edytuj

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-11-30] (ang.).
  3. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-10].
  4. F. Činčura, V. Feráková, J. Májovský, L. Šomšak, J. Záborský: Pospolite rośliny środkowej Europy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1990, s. 116. ISBN 83-09-01473-2.
  5. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.