Fokker T.VIII

1938 Fokker

Fokker T.VIII-Wholenderski wodnosamolot zwiadowczy i torpedowy z okresu II wojny światowej.

Fokker T.VIII-W
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Holandia

Producent

Fokker

Typ

wodnosamolot zwiadowczy i torpedowy

Konstrukcja

średniopłat o konstrukcji mieszanej, podwozie – pływakowe, stałe

Załoga

3

Historia
Data oblotu

1938

Lata produkcji

19381940

Liczba egz.

36

Dane techniczne
Napęd

2 silniki gwiazdowe, 9-cylindrowe Wright R-975-E3 Whirlwind (T.VIII-W/G)
Bristol Mercury XI (T.VIII-W/C)

Moc

450 KM (340 kW) (T.VIII-W/G)
890 KM (655 kW) (T.VIII-W/C)

Wymiary
Rozpiętość

18,00 m (T.VIII-W/G)
20,00 m (T.VIII-W/C)

Długość

13,00 m (T.VIII-W/G)
14,80 m (T.VIII-W/C)

Wysokość

5,00 m (T.VIII-W/G)
5,40 m (T.VIII-W/C)

Powierzchnia nośna

44,00 m² (T.VIII-W/G)
52,00 m² (T.VIII-W/C)

Masa
Własna

3096 kg (T.VIII-W/G)
4530 kg (T.VIII-W/C)

Startowa

5000 kg (T.VIII-W/G)
6990 kg (T.VIII-W/C)

Osiągi
Prędkość maks.

285 km/h (T.VIII-W/G)
360 km/h (T.VIII-W/C)

Prędkość przelotowa

220 km/h (T.VIII-W/G)
270 km/h (T.VIII-W/C)

Pułap

6800 m (T.VIII-W/G)
5800 m (T.VIII-W/C)

Zasięg

2100 km (T.VIII-W/G)
1700 km (T.VIII-W/C)

Dane operacyjne
Uzbrojenie
3 karabiny maszynowe FN Browning kal. 7,9 mm
1 torpeda lub 600 kg bomb
Użytkownicy
 Finlandia,  Holandia,  III Rzesza

Historia edytuj

 
Silnik R-975 eksponowany w MLP w Krakowie

W 1937 roku na zamówienie holenderskiego lotnictwa marynarki w wytwórni Fokker opracowano nowoczesny wodnosamolot, który otrzymał oznaczenie Fokker T.VIII-W. Jego oblot nastąpił w 1938 i zaraz też przystąpiono do jego produkcji seryjnej, przy czym z uwagi na to, że miał konstrukcję mieszaną, otrzymał on oznaczenie T.VIII-W/G. Pierwsze samoloty ukończono w 1939.

Opracowano także wersję T.VIII-W/M o konstrukcji całkowicie metalowej. Samolotem tym zainteresowała się także Finlandia, która zamówiła wersję o większych rozmiarach i mocniejszych silnikach, która otrzymała oznaczenie T.VIII-W/C.

Po zajęciu Holandii przez Niemców, dokończono produkcję rozpoczętych już samolotów. Łącznie w latach 1938–1940 zbudowano 36 samolotów Fokker T.VIII-W wszystkich wersji.

Użycie edytuj

 
Fokker T-VIIIW należący do 320 (holenderskiego) Dywizjonu RAF

Wodnosamolot T.VIII-W został w 1939 roku wprowadzony do lotnictwa morskiego Holandii, a jeden z nich został zestrzelony 13 września 1939 przez niemiecki samolot Dornier Do 18, pomimo że Holandia była wtedy krajem neutralnym. W momencie ataku Niemiec na Holandię w 1940 roku samoloty wzięły udział w walkach, a następnie zostały ewakuowane do Francji i Wielkiej Brytanii.

Z 8 samolotów T.VIII-W ewakuowanych do Wielkiej Brytanii w 1940 utworzono holenderski 320 Dywizjon RAF, który wziął udział w walkach nad Morzem Północnym. Wodnosamoloty T.VIII-W stanowiły wyposażenie tego dywizjonu od czerwca do października 1940 roku.

Samoloty przejęte przez Niemców oraz budowę, których ukończono, użyto w Luftwaffe do zwiadu, zwalczania celów morskich i ratownictwa nad Morzem Północnym i Śródziemnym.

Tylko 2 samoloty Fokker T.VIII-W zostały dostarczone do Finlandii, gdzie użyto ich do patrolowania Morza Bałtyckiego.

Opis konstrukcji edytuj

Wodnosamolot Fokker T.VIII-W był średniopłatem o konstrukcji mieszanej lub metalowej. W wersji mieszanej środkowa część kadłuba miała konstrukcję drewnianą, a tylna kratownicową. Kabina trzyosobowej załogi, znajdowała się w oszklonej kabinie w przedniej części kadłuba. Usterzenie klasyczne. Podwozie składało się z dwóch całkowicie metalowych, jednoredanowych pływaków.

Napęd samolotu stanowiły w 2 silniki gwiazdowe z osłonami w postaci pierścieni NACA.

Uzbrojenie obronne samolotu stanowiły 3 karabiny maszynowe FN Browning kal. 7,9 mm. Samolot mógł zabrać jedną torpedę lub 600 kg bomb w komorze bombowej w kadłubie.

Linki zewnętrzne edytuj