Wikipedia

Fola Esch

luksemburski klub piłki nożnej

Cercle Sportif Fola Esch – luksemburski klub piłkarski z siedzibą w mieście Esch-sur-Alzette.

CS Fola Esch
Ilustracja
Pełna nazwa

Cercle Sportif Fola Esch

Barwy

       

Data założenia

9 grudnia 1906

Liga

Nationaldivisioun

Państwo

 Luksemburg

Adres

Rue du Stade 83, L-4001 Esch-sur-Alzette

Stadion

Stade Émile Mayrisch

Prezes

Gérard Lopez

Trener

Sébastien Grandjean

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Trzeci
strój
Strona internetowa

Osiągnięcia edytuj

  • Mistrz Luksemburga (8): 1917/18, 1919/20, 1921/22, 1923/24, 1929/30, 2012/13, 2014/15, 2020/21
  • Wicemistrz Luksemburga (11): 1916/17, 1918/19, 1920/21, 1928/29, 1948/49, 1953/54, 1954/55, 2010/11, 2013/14, 2015/16, 2018/19
  • Trzecie miejsce w I lidze (9): 1915/16, 1917/18, 1922/23, 1925/26, 1946/47, 1972/73, 2016/17, 2017/18, 2021/22
  • Puchar Luksemburga (3): 1922/23, 1923/24, 1954/55
  • Finał Pucharu Luksemburga: 1972/73

Historia edytuj

Klub założony został 9 grudnia 1906 roku przez brytyjskiego profesora pod nazwą Football and Lawn Tennis Club Esch. Nowy klub był pierwszym klubem piłkarskim w Luksemburgu. Barwy w biało-czerwone pasy przyjęte zostały w 1907 roku. W 1910 klub połączył się z drużyną FC Nerva, przyjmując do dziś stosowaną nazwę Cercle Sportif Fola Esch.

Początkowo był to najlepszy klub w kraju, który w latach 1918-1924 zdobył cztery tytuły mistrzowskie i dwa Puchary Luksemburga, w tym w 1924 podwójną koronę. Następny tytuł mistrzowski Fola zdobyła w 1930 i jak dotąd był to ostatni taki sukces klubu. W 1935 klub przeniósł się na obecny stadion Stade Émile Mayrisch. W czasie okupacji niemieckiej podczas II wojny światowej w latach 1940-1944 klub występował pod nazwą Rote Erde Esch. Ostatnią zdobyczą klubu był Puchar Luksemburga w 1955 roku. W późniejszym okresie klub stracił pozycję czołowego klubu w kraju, a w sezonie 1957/58 zajął ostatnie miejsce w tabeli i po raz pierwszy w historii spadł do II ligi – jednak tylko na rok. Także przedostatnie miejsce w sezonach 1959/60 i 1962/63 doprowadziło do drugiego (na jeden sezon) i trzeciego spadku. Fola w latach 1963-1968 grała w II lidze, a krótki epizod I-ligowy w sezonie 1968/69 zakończyła na ostatnim miejscu.

Kolejny powrót do I ligi zrodził nadzieję na powrót do czołówki, gdy Fola w sezonie 1972/73 zajęła w mistrzostwach kraju 3. miejsce oraz dotarła do finału Pucharu Luksemburga. Drugi z tych sukcesów pozwolił klubowi na start w europejskich pucharach – w Pucharze Zdobywców Pucharów w sezonie 1973/74. Pierwszy przeciwnik, bułgarski klub Beroe Stara Zagora, okazał się zdecydowanie za silny. Na wyjeździe Fola przegrała aż 0:7. Również w rewanżu na własnym stadionie piłkarze luksemburskiego klubu nie zdołali zagrozić przybyszom i przegrali 1:4. W następnych latach klub spisywał się słabiej, aż w sezonie 1975/76 po zajęciu ostatniej pozycji w tabeli kolejny raz opuścił najwyższą ligę.

Przez kilkanaście lat Fola była czołowym klubem II ligi Luksemburga, aż w końcu w sezonie 1988/89 ponownie awansowała do I ligi. Powrót był bardzo udany i w sezonie 1989/90 klub zajął 3. miejsce, jednak w następnym sezonie znów doszło do spadku, choć tylko na rok. Następny spadek miał miejsce w sezonie 1993/94.

W latach 90., gdy Luksemburg ogarnięty został przez falę konsolidacji klubów, Fola otrzymała propozycję fuzji ze swym potężniejszym sąsiadem, klubem Jeunesse Esch, którą zdecydowanie odrzuciła. W sezonie 1999/2000 II ligowa Fola spadła aż do III ligi. W sezonie 2002/03 klub powrócił do II ligi. W sezonie 2004/05 Fola po raz drugi w historii spadła do III ligi luksemburskiej, jednak już w następnym sezonie awansowała z powrotem do II ligi. W sezonie 2006/07 klub zajął 3. miejsce i zakwalifikował się do barażu o awans do I ligi, który jednak przegrał z klubem Victoria Rosport. W sierpniu 2007 zespół doznał znaczącego wzmocnienia, ponieważ kontrakt z klubem Fola podpisał Mustapha Hadji, były pomocnik reprezentacji Maroka.

W sezonie 2007/08 Fola zajęła 2. miejsce w II lidze i awansowała do najwyższej ligi Luksemburga.

Europejskie puchary edytuj

  Legenda do wszystkich tabel:

  • Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off
  • k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe
Sezon Rozgrywki Runda Przeciwnik Dom Wyjazd Ogólnie
1973/74 Puchar Zdobywców Pucharów 1R   Beroe Stara Zagora 0–7 1–4 1–11
2011/12 Liga Europy 1Q   Elfsborg 1–1 0–4 1–5
2013/14 Liga Mistrzów 2Q   Dinamo Zagrzeb 0–5 0–1 0–6
2014/15 Liga Europy 1Q   IFK Göteborg 0–2 0–0 0–2
2015/16 Liga Mistrzów 2Q   Dinamo Zagrzeb 0–3 1–1 1–4
2016/17 Liga Europy 1Q   Aberdeen 1–0 1–3 2–3
2017/18 Liga Europy 1Q   Milsami Orgiejów 2–1 1–1 3–2
2Q   İnter Baku 4–1 0–1 4–2
3Q   Östersunds FK 1–2 0–1 1–3
2018/19 Liga Europy 1Q   FC Prishtina 0–0 0–0 0–0, k: 5–4
2Q   KRC Genk 1–4 0–5 1–9
2019/20 Liga Europy 1Q   Czichura Saczchere 1–2 1–2 2–4
2020/21 Liga Mistrzów 1Q   Sheriff Tyraspol 0–2 (W)
Liga Europy 2Q   Ararat-Armenia 3–4 (W), Dogr.
2021/22 Liga Mistrzów 1Q   Lincoln Red Imps 2–2 0–5 2–7
Liga Konferencji Europy 2Q   Szachcior Soligorsk 1–0 2–1 3–1
3Q   Linfield 2–1 2–1 4–2
PO   Kajrat Ałmaty 1–4 1–3 2–7
2022/23 Liga Konferencji Europy 1Q   SP Tre Fiori 0–1 1–3 1–4

Skład na sezon 2015/2016 edytuj

Nr Poz. Piłkarz
1 BR   Thomas Hym
2 OB   Massimo Martino
3 OB   Losseni Keita
4 OB   Enes Mahmutović
5 OB   Erwan Martin
6 OB   Billy Bernard
7 PO   Ben Payal
8 PO   Fouad Rachid
9 NA   Julien Hornuss
10 PO   Jakob Dallevedove
11 NA   Emmanuel Françoise
12 PO   Jordy Peiffer
14 NA   Žarko Lukić
Nr Poz. Piłkarz
15 NA   Samir Hadji
18 NA   Basile Camerling
19 PO   Gérard Mersch
20 PO   Ahmed Rani
22 BR   Steve Peiffer
23 OB   Tom Laterza
24 OB   Mehdi Kirch
25 PO   Ronny
26 PO   Ryan Klapp
27 NA   Stefano Bensi
28 OB   Julien Klein
33 BR   Emanuel Cabral

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Fola_Esch&oldid=69081067”