François Bernardini
François Bernardini, właśc. Antoine-François Bernardini (ur. 24 sierpnia 1953 w Marsylii) – francuski polityk, samorządowiec i menedżer, poseł do Parlamentu Europejskiego IV kadencji, parlamentarzysta krajowy, mer Istres w latach 2001–2002 i od 2008.
 François Bernardini w 2018 | |
| Data i miejsce urodzenia |
24 sierpnia 1953 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk, samorządowiec, menedżer |
| Stanowisko |
deputowany do Zgromadzenia Narodowego (1992–1993), poseł do Parlamentu Europejskiego (1994–1999), mer Istres (2001–2002, od 2008) |
| Partia |
Partia Socjalistyczna (1974–2001) |
Życiorys edytuj
Od 1974 działał w Partii Socjalistycznej. Od 1979 do 2001 był dyrektorem generalnym aglomeracji tworzonej przez miasta Fos-sur-Mer, Istres i Miramas. W 2002 został natomiast dyrektorem regionalnym w grupie prasowej. Nieprzerwanie od 1977 wybierany na radnego w Istres, objął funkcję zastępcy mera. Od marca 2001 do listopada 2002 sprawował urząd mera, powrócił na tę funkcję w 2008 (w 2014 i 2020[1] uzyskiwał reelekcję). W 2010 został wiceprzewodniczącym nowo powołanej aglomeracji Istres-Ouest-Provence, a w 2016 także przewodniczącym jej rady i wiceprzewodniczącym większej metropolii Aix-Marsylia (obejmującej Istres-Ouest-Provence)[2].
Działał również w polityce na poziomie regionalnym, krajowym i międzynarodowym. Od 1990 do 2000 był pierwszym sekretarzem Partii Socjalistycznej w departamencie Delta Rodanu, od 1988 do 1998 zasiadał też w radzie tego departamentu, a w 1998 kierował regionem Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże[3]. Od maja 1992 do kwietnia 1993 sprawował mandat deputowanego do Zgromadzenia Narodowego IX kadencji[4] (w miejsce Michela Vauzelle). Od 1994 do 1999 zasiadał w Parlamencie Europejskim. Przystąpił w nim do grupy socjalistycznej, został członkiem m.in. Komisji ds. Polityki Regionalnej[5]. W 2001 został wykluczony ze macierzystej partii za wystawienie wbrew niej własnej kandydatury na mera Istres[6].
W 2000 został nieprawomocnie skazany na karę grzywny i pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania za nadużycie władzy i przywłaszczenie pieniędzy publicznych. W 2002 oddalono jego apelację, w związku z czym podał się do dymisji z funkcji mera (nie mógł bowiem przez 5 lat sprawować funkcji publicznych)[7]. W 2017 ponownie wszczęto przeciw niemu postępowania[8].
Przypisy edytuj
- ↑ François Bernardini réélu dès le premier tour à Istres. maritima.info, 15 marca 2020. [dostęp 2020-03-15]. (fr.).
- ↑ Benoît Gilles: Provence, la revanche du banni. marsactu.fr, 24 marca 2016. [dostęp 2019-08-19]. (fr.).
- ↑ Sébastien Boistel: A Istres, plus c’est gros, plus ça passe. leravi.org, 9 stycznia 2017. [dostęp 2019-08-19]. (fr.).
- ↑ François Bernardini. assemblee-nationale.fr. [dostęp 2019-08-19]. (fr.).
- ↑ Antoine-François Bernardini. europarl.europa.eu. [dostęp 2019-08-18].
- ↑ PS: exclu en 2001, François Bernardini reprend sa carte, la direction conteste. lepoint.fr, 6 września 2011. [dostęp 2019-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 sierpnia 2019)]. (fr.).
- ↑ Michel Samson: François Bernardini, condamné en 2002 pour détournements, revient à Istres. lemonde.fr, 1 grudnia 2006. [dostęp 2019-08-19]. (fr.).
- ↑ Le parquet national financier enquête sur les marchés publics de la mairie d'Istres. leparisien.fr, 3 listopada 2016. [dostęp 2019-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 sierpnia 2019)]. (fr.).