Wikipedia

Frances Hardinge

brytyjska pisarka

Frances Hardinge (ur. 6 lutego 1973[1] w Brighton, East Sussex[2]) – brytyjska pisarka, twórczyni literatury dziecięcej i młodzieżowej, autorka powieści i opowiadań.

Frances Hardinge
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 lutego 1973
Brighton, East Sussex

Język

angielski

Alma Mater

Somerville College, Uniwersytet Oksfordzki

Dziedzina sztuki

literatura dla dzieci i młodzieży

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Życiorys edytuj

Urodziła się w Brighton jako córka Juliana Alexandra Hardinge’a, 4. barona Hardinge of Penshurst (hrabstwo Kent)[3], w latach 1997–1999 członka brytyjskiej Izby Lordów[4], i Anthei June West[5]. Dorastała w Penshurst[6], po czym studiowała anglistykę w Somerville College na Uniwersytecie Oksfordzkim[2][7]. W 2006 roku za swoją pierwszą powieść Fly by Night otrzymała nagrodę Branford Boase Award[8]. W 2015 roku powieść Drzewo kłamstw przyniosła jej Nagrodę Costa[9] i nominację do Carnegie Medal[10]. W 2018 roku została wybrana członkinią Royal Society of Literature[11]. Mieszka w Oksfordzie[12].

Twórczość edytuj

Powieści Frances Hardinge rozgrywają się w przeszłości (Drzewo kłamstw w XIX wieku, Czara cieni w XVII wieku)[13] lub wyimaginowanych krainach (Światło głębin w fikcyjnym archipelagu Miriad)[14]; charakteryzują się subtelnym intelektualizmem i wartką akcją[13]. Niektóre z jej książek nawiązują do powieści gotyckiej[15]. W 2017 roku brytyjski pisarz i dziennikarz Philip Womack nazwał Frances Hardinge „mistrzynią tworzenia przerażającej wspaniałości” i zwracał uwagę na jej niezwykły smak językowy[13].

Powieści edytuj

  • Fly by Night (2005)
  • Verdigris Deep (2007), inny tytuł Well Witched[16]
  • Gullstruck Island (2009), inny tytuł The Lost Conspiracy[16]
  • Twilight Robbery (2011), inny tytuł Fly Trap (kontynuacja Fly by Night)[16]
  • A Face Like Glass (2012)
  • Cuckoo Song (2014), wyd. polskie Śpiew kukułki (2018), tłum. Krzysztof Mazurek, ISBN 978-83-8015-596-1
  • The Lie Tree (2015), wyd. polskie Drzewo kłamstw (2017), tłum. Krzysztof Mazurek, ISBN 978-83-8015-598-5
  • A Skinful of Shadows (2017), wyd. polskie Czara cieni (2019), tłum. Anna Bereta-Jankowska, ISBN 978-83-8143-076-0
  • Deeplight (2019), wyd. polskie Światło głębin (2021), tłum. Tomasz Wyżyński, ISBN 978-83-8143-620-5
  • Unraveller (2022)

Opowiadania edytuj

  • Shining Man (2001)
  • Communion (2002)
  • Captive Audience (2002)
  • Bengal Rose (2003)
  • Black Grass (2005)
  • Halfway House (2006)
  • Behind The Mirror (2007)
  • Payment Due (2012)
  • Flawless (2013)
  • Hayfever (2013)
  • Slink-Thinking (2014)
  • Devil’s Bridge (2014)
  • Blind Eye (2019)
  • TBC (2016)

Przypisy edytuj

  1. ↑ Frances Hardinge Quotes. quotepark.com. [dostęp 2020-09-02]. (ang.).
  2. ↑ a b Frances Hardinge: My novel helped me start a new chapter. thetimes.co.uk, 16 czerwca 2018. [dostęp 2020-09-02]. (ang.).
  3. ↑ Gloriously eccentric, Costa-winning author Frances Hardinge speaks to Oliver Thring. thetimes.co.uk, 31 stycznia 2016. [dostęp 2020-09-06]. (ang.).
  4. ↑ Lord Hardinge of Penshurst. members.parliament.uk. [dostęp 2020-09-06]. (ang.).
  5. ↑ Julian Alexander Hardinge, 4th Baron Hardinge of Penhurst. thepeerage.com. [dostęp 2020-09-06]. (ang.).
  6. ↑ On my radar: Frances Hardinge’s cultural highlights. theguardian.com, 12 czerwca 2016. [dostęp 2020-09-06]. (ang.).
  7. ↑ Hon. Frances Melanie Hardinge. thepeerage.com. [dostęp 2020-09-06]. (ang.).
  8. ↑ Branford Boase Award 2006. branfordboaseaward.org.uk. [dostęp 2020-09-02]. (ang.).
  9. ↑ Frances Hardinge’s „The Lie Tree” Wins Costa Book of the Year 2015. theguardian.com. [dostęp 2020-09-02]. (ang.).
  10. ↑ Frances Hardinge. Past Nominations and Wins. nebulas.sfwa.org. [dostęp 2020-09-02]. (ang.).
  11. ↑ Frances Hardinge. rsliterature.org, 15 marca 2021. [dostęp 2020-09-06]. (ang.).
  12. ↑ Frances Hardinge (Author of „The Lie Tree”). goodreads.com. [dostęp 2017-11-23]. (ang.).
  13. ↑ a b c Philip Womack: „A Skinful of Shadows” by Frances Hardinge review – darkly splendid mystery. theguardian.com, 23 września 2017. [dostęp 2020-09-06]. (ang.).
  14. ↑ Imogen Russell Williams: „Deeplight” by Frances Hardinge. Review – a rich and strange island adventure. theguardian.com, 30 października 2019. [dostęp 2020-09-06]. (ang.).
  15. ↑ Frances Hardinge. waterstones.com. [dostęp 2020-09-06]. (ang.).
  16. ↑ a b c Frances Hardinge Books in Order. bookseriesinorder.com. [dostęp 2020-09-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Frances_Hardinge&oldid=70684742”