Francesco Antonio Vallotti
Francesco Antonio Vallotti (ur. 11 czerwca 1697 w Vercelli, zm. 10 stycznia 1780 w Padwie[1][2][3]) – włoski kompozytor, organista i teoretyk muzyki, franciszkanin (OFM).
 Francesco Antonio Vallotti, mal. Heinrich Eduard Winter | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód |
kompozytor, organista, teoretyk |
Życiorys edytuj
Ukończył seminarium w Vercelli, gdzie otrzymał też podstawy wykształcenia muzycznego[2]. W 1716 roku wstąpił do zakonu franciszkanów[3]. Początkowo przebywał w klasztorze w Chambéry, następnie w Crest[2]. W 1720 roku przyjął święcenia kapłańskie[2][3]. Studiował filozofię w Cuneo i teologię w Mediolanie[2]. W 1721 roku osiadł w Padwie, gdzie uczył się muzyki u Francesco Antonio Calegariego[2]. Od 1730 roku był kapelmistrzem bazyliki św. Antoniego[1][2][3]. Jego uczniem był Georg Joseph Vogler i przypuszczalnie Luigi Antonio Sabbatini[2].
Twórczość edytuj
Na spuściznę muzyczną Vallottiego składa się około 400 utworów wokalnych pisanych dla bazyliki św. Antoniego w Padwie i innych kościołów, w tym msze, części mszalne, psalmy, hymny, antyfony. Napisał też 30 fug, w tym 22 na 4 instrumenty i 8 na 8 instrumentów[1][2]. W Padwie jego utwory wykonywano do końca XIX wieku[2]. Cieszył się sławą jako muzyczny erudyta, utrzymywał uczoną korespondencję z Giovannim Battistą Martinim[2]. Giuseppe Tartini uważał go za najwybitniejszego organistę swoich czasów[2].
Był autorem kilku traktów muzycznych, które pozostały w rękopisach[1]. Drukiem wydał tylko 1. tom Della scienza teorica e practica della moderna musica (Padwa 1779; tomy 2–4 opublikowano dopiero w 1950 roku)[1][2]. W dziele tym przedstawił system nierównomiernie temperowanego stroju umożliwiającego grę we wszystkich tonacjach, w którym seria 6 kwint (F–C–G–D–A–E–H) podlega temperacji o 1/6 komatu pitagorejskiego, pozostałe kwinty natomiast są czyste[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3735–3736. ISBN 0-02-865571-0.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 11. Część biograficzna t–v. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2009, s. 209–210. ISBN 978-83-224-0905-3.
- ↑ a b c d Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 573. ISBN 978-0-8108-7183-0.
Linki zewnętrzne edytuj
- Francesco Antonio Vallotti – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project