Francesco Maria Sforza

Francesco Maria Sforza (ur. 30 stycznia 1491[1], zm. w styczniu 1512) – następca tronu mediolańskiego, syn Giana Galeazza Sforzy i Izabeli Aragońskiej.

Francesco Maria Sforza
Ilustracja
Wizerunek herbu
następca tronu mediolańskiego
Dane biograficzne
Dynastia

Sforza

Data urodzenia

30 stycznia 1491

Data śmierci

w styczniu 1512

Ojciec

Gian Galeazzo Sforza

Matka

Izabela Aragońska

Rodzeństwo

Ippolita Maria Sforza
Bona Sforza
Bianca Maria Sforza

Życiorys edytuj

Po śmierci ojca w 1494 został przedstawiony radzie książęcej, która przekazała władzę w Mediolanie w ręce regenta Ludovica Sforzy. W grudniu 1494 wraz z matką i rodzeństwem zamieszkał w Castello Sforzesco w Mediolanie[2].

W 1497 Izabela i rodzeństwo księcia wyprowadzili się z dworu Ludovica, zaś Francesco pozostał przy dziadzie stryjecznym Ludovicu. W 1499 król francuski Ludwik XII podjął wyprawę zbrojną na Mediolan i pozbawiony sojuszników dziad stryjeczny Francesca musiał opuścić zamek. Francesco został wówczas zabrany przez króla do Francji i umieszczony w opactwie benedyktyńskim koło Tours[3].

Pomimo starań matki Izabeli i ciotki Bianki Marii, żony króla niemieckiego Maksymiliana I, nie udało się odzyskać tronu mediolańskiego dla Francesca[4]. Nie powróciwszy do ojczyzny styczniu 1512 Francesco spadł z konia podczas polowania i poniósł śmierć na miejscu[5].

W 1909 jego jedyny znany wówczas portret, datowany na rok 1496, został udostępniony w galerii watykańskiej[6].

Przypisy edytuj

  1. D. Pizzagalli, Dama z gronostajem. Życie Cecilii Gallerani w Mediolanie czasów Ludovica Sforzy, Poznań 2006, s. 91.
  2. D. Wójcik-Góralska, Niedoceniana królowa, Warszawa 1987, s. 18.
  3. D. Wójcik-Góralska, Niedoceniana królowa, Warszawa 1987, s. 20.
  4. D. Wójcik-Góralska, Niedoceniana królowa, Warszawa 1987, ss. 21–22.
  5. D. Wójcik-Góralska, Niedoceniana królowa, Warszawa 1987, s. 28.
  6. Korespondencje „Kuriera Warszawskiego”. „Kurier Warszawski”. Nr 102, s. 2, 14 kwietnia 1909. 

Bibliografia edytuj

  • Pizzagalli D., Dama z gronostajem. Życie Cecilii Gallerani w Mediolanie czasów Ludovica Sforzy, Dom Wydawniczy REBIS, Poznań 2006, ISBN 83-7301-825-5, ss. 91–92, 130–131, 144.
  • Wójcik-Góralska D., Niedoceniana królowa, Warszawa 1987, ISBN 83-205-3903-X, ss. 18–22, 28.