Francis Bible Schulte (ur. 23 grudnia 1926 w Filadelfii, zm. 17 stycznia 2016) – amerykański duchowny katolicki, arcybiskup metropolita Nowego Orleanu w latach 1988-2002.

Francis Schulte
Emerytowany arcybiskup Nowego Orleanu
Kraj działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

23 grudnia 1926
Filadelfia

Data i miejsce śmierci

17 stycznia 2016
Filadelfia

Miejsce pochówku

Bazylika katedralna św. Ludwika w Nowym Orleanie

Arcybiskup metropolita Nowego Orleanu
Okres sprawowania

1988-2002

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół łaciński

Prezbiterat

10 maja 1952

Nominacja biskupia

27 czerwca 1981

Sakra biskupia

12 sierpnia 1981

Sukcesja apostolska
Konsekrator

John Krol

Współkonsekratorzy

John Joseph Graham
Martin Lohmuller

Życiorys edytuj

Ukończył archidiecezjalne seminarium duchowne św. Karola Boromeusza w Overbrook, a także University of Pennsylvania i Uniwersytet Oksfordzki w Anglii. Święcenia kapłańskie otrzymał 10 maja 1952 i inkardynowany został do rodzinnej archidiecezji Filadelfia. W latach 1960-1980 nadzorował sieć szkół katolickich w obrębie archidiecezji. Od roku 1980 nosił tytuł prałata.

27 czerwca 1981 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym Filadelfii ze stolicą tytularną Afufenia. Sakry udzielił mu kardynał John Krol.

4 czerwca 1985 mianowany ordynariuszem Wheeling-Charleston w Zachodniej Wirginii. Ingres odbył się 31 lipca 1985 roku.

13 grudnia 1988 Jan Paweł II ogłosił jego nominację na arcybiskupa metropolitę Nowego Orleanu. 14 lutego 1989 miał miejsce uroczysty ingres do archikatedry św. Ludwika w asyście 4 kardynałów, 14 arcybiskupów i 59 biskupów. Było to największe zgromadzenie hierarchów katolickich w historii miasta. Zasiadał w zarządzie Katolickiego Uniwersytetu Ameryki, był też m.in. członkiem watykańskiego Komitetu ds. Wizytacji Seminariów Amerykańskich. Za swe osiągnięcia na polu edukacji katolickiej był nagradzany doktoratami honoris causa La Salle College i Villanova University. Na emeryturę przeszedł 3 stycznia 2002 roku. Tego samego dnia sukcesję po nim przejął koadiutor abp Alfred Hughes.

Bibliografia edytuj