Wikipedia

Francisco Fernández Ochoa

hiszpański narciarz alpejczyk

Francisco „Paquito” Fernández Ochoa (ur. 25 lutego 1950 w Madrycie, zm. 6 listopada 2006 w Cercedilla) – hiszpański narciarz alpejski, złoty medalista olimpijski i dwukrotny medalista mistrzostw świata.

Francisco Fernández Ochoa
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 lutego 1950
Madryt

Data i miejsce śmierci

6 listopada 2006
Cercedilla

Klub

Club de Esquí Arroyomolinos

Wzrost

171 cm

Debiut w PŚ

26.01 1969, Megève
(6. miejsce – slalom)

Pierwsze punkty w PŚ

26.01 1969, Megève
(6. miejsce – slalom)

Pierwsze podium w PŚ

6.03 1974, Zakopane
(1. miejsce – slalom)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Hiszpania
Igrzyska olimpijskie
złoto Sapporo 1972 narciarstwo alpejskie
(slalom)
Mistrzostwa świata
złoto Sapporo 1972 slalom
brąz Sankt Moritz 1974 slalom
Multimedia w Wikimedia Commons

Kariera edytuj

Największy sukces w karierze Francisco Fernández Ochoa osiągnął w 1972 roku, kiedy podczas igrzysk olimpijskich w Sapporo zdobył złoty medal w slalomie. W zawodach tych wyprzedził bezpośrednio dwóch reprezentantów Włoch: Gustava Thöniego i Rolanda Thöniego. Jego złoty medal jest jak dotąd jedynym złotym medalem olimpijskim zdobytym przez reprezentanta Hiszpanii na zimowych edycjach igrzysk. Trzydzieści lat później, na igrzyskach w Salt Lake City, reprezentujący Hiszpanię biegacz narciarski Johann Mühlegg zdobył trzy złote medale, lecz wskutek wykrycia stosowania przez niego substancji dopingującej zostały mu one odebrane[1]. Na igrzyskach w Sapporo Fernández Ochoa wystartował także w gigancie, w którym po pierwszym przejeździe zajmował piętnaste miejsce. Ostatecznie jednak nie był klasyfikowany, ponieważ został zdyskwalifikowany. Poza tym jeszcze czterokrotnie startował na igrzyskach olimpijskich, najlepszy wynik uzyskując na igrzyskach w Innsbrucku w 1976 roku, gdzie był dziewiąty w slalomie. Na igrzyskach w Albertville w 1992 roku, jego siostra, Blanca, zdobyła drugi w historii medal olimpijski dla Hiszpanii[2].

Drugi i ostatni medal w karierze wywalczył podczas mistrzostw świata w Sankt Moritz w 1974 roku, gdzie w slalomie zajął trzecie miejsce. Lepsi w tych zawodach byli jedynie Gustav Thöni oraz Austriak David Zwilling. Był też między innymi szósty w kombinacji alpejskiej na mistrzostwach świata w Innsbrucku w 1976 roku i piąty w tej samej konkurencji podczas mistrzostw świata w Lake Placid cztery lata później (w latach 1948-1980 igrzyska olimpijskie były jednocześnie mistrzostwami świata, jednak kombinację rozgrywano tylko w ramach drugiej z tych imprez).

Pierwsze punkty w zawodach Pucharu Świata wywalczył 26 stycznia 1969 roku w Megève, gdzie zajął szóste miejsce w slalomie. Nieco ponad pięć lat później, 6 marca 1974 roku w Zakopanem zwyciężył w slalomie. Było to jego pierwsze pucharowe podium i zarazem jedyne zwycięstwo w zawodach tego cyklu. W kolejnych startach jeszcze trzykrotnie stawał na podium: 10 marca 1974 roku w Wysokich Tatrach był trzeci w slalomie, a 19 stycznia w Kitzbühel i 1 lutego 1975 roku w Megève zajmował drugie miejsce w kombinacji. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1974/1975, kiedy zajął dziewiąte miejsce w klasyfikacji generalnej i siódme w klasyfikacji slalomu. Był też między innymi piąty w klasyfikacji kombinacji w sezonie 1979/1980.

Czwórka jego rodzeństwa także uprawiała narciarstwo alpejskie, bracia Luis i Juan Manuel oraz siostry Dolores i Blanca. Francisco czterokrotnie był chorążym olimpijskiej reprezentacji Hiszpanii: na zimowych igrzyskach w Sapporo i letnich igrzyskach w Monachium w 1972 roku, zimowych igrzyskach w Innsbrucku w 1976 roku oraz zimowych igrzyskach w Lake Placid w 1980 roku[3]. W 1972 roku został tym samym jedynym olimpijczykiem, który w jednym roku był chorążym reprezentacji na dwóch różnych igrzyskach.

Karierę zakończył w 1980 roku, w wieku 30 lat. Zmarł na chłoniaka w Cercedilla w 2006 roku, tydzień po odsłonięciu jego pomnika w tej miejscowości.

Osiągnięcia edytuj

 
Pomnik Ochoi w miejscowości Cercedilla

Igrzyska olimpijskie edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
38. 9 lutego 1968   Grenoble Zjazd 1:59,85 +8,82   Jean-Claude Killy
38. 12 lutego 1968   Grenoble Gigant 3:29,28 +16,69   Jean-Claude Killy
23. 17 lutego 1968   Grenoble Slalom 1:39,73 +8,40   Jean-Claude Killy
DSQ 10 lutego 1972   Sapporo Gigant 3:09,62 -   Gustav Thöni
1.  13 lutego 1972   Sapporo Slalom 1:49,27 - -
35. 5 lutego 1976   Innsbruck Zjazd 1:45,73 +6,18   Franz Klammer
24. 10 lutego 1976   Innsbruck Gigant 3:26,97 +11,15   Heini Hemmi
9. 14 lutego 1976   Innsbruck Slalom 2:03,29 +5,06   Piero Gros
27. 14 lutego 1980   Lake Placid Zjazd 1:45,50 +5,19   Leonhard Stock
22. 19 lutego 1980   Lake Placid Gigant 2:40,74 +5,84   Ingemar Stenmark
22. 22 lutego 1980   Lake Placid Slalom 1:44,26 +7,35   Ingemar Stenmark

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
38. 9 lutego 1968   Grenoble Zjazd 1:59,85 +8,82   Jean-Claude Killy
38. 12 lutego 1968   Grenoble Gigant 3:29,28 +16,69   Jean-Claude Killy
23. 17 lutego 1968   Grenoble Slalom 1:39,73 +8,40   Jean-Claude Killy
13.[4] 17 lutego 1968   Grenoble Kombinacja 0,00 pkt +138,59 pkt   Jean-Claude Killy
9.[5] 8 lutego 1970   Val Gardena Slalom 1:39,47 +4,26   Jean-Noël Augert
33.[6] 10 lutego 1970   Val Gardena Gigant 4:19,19 +13,06   Karl Schranz
42.[7] 15 lutego 1970   Val Gardena Zjazd 2:24,57 +8,58   Bernhard Russi
9.[8] 15 lutego 1970   Val Gardena Kombinacja 21,25 pkt +71,98 pkt   Billy Kidd
DSQ 10 lutego 1972   Sapporo Gigant 3:09,62 -   Gustav Thöni
1.  13 lutego 1972   Sapporo Slalom 1:49,27 - -
23.[9] 5 lutego 1974   Sankt Moritz Gigant 3:07,92 +13,17   Gustav Thöni
3. [10] 10 lutego 1974   Sankt Moritz Slalom 1:49,98 +1,58   Gustav Thöni
35. 5 lutego 1976   Innsbruck Zjazd 1:45,73 +6,18   Franz Klammer
24. 10 lutego 1976   Innsbruck Gigant 3:26,97 +11,15   Heini Hemmi
9. 14 lutego 1976   Innsbruck Slalom 2:03,29 +5,06   Piero Gros
6. 14 lutego 1976   Innsbruck Kombinacja 24,62 pkt +65,47 pkt   Piero Gros
28.[11] 2 lutego 1978   Garmisch-Partenkirchen Gigant 3:02,52 +7,12   Ingemar Stenmark
22.[12] 5 lutego 1978   Garmisch-Partenkirchen Slalom 1:39,54 +9,79   Ingemar Stenmark
27. 14 lutego 1980   Lake Placid Zjazd 1:45,50 +5,19   Leonhard Stock
22. 19 lutego 1980   Lake Placid Gigant 2:40,74 +5,84   Ingemar Stenmark
22. 22 lutego 1980   Lake Placid Slalom 1:44,26 +7,35   Ingemar Stenmark
5. 22 lutego 1980   Lake Placid Kombinacja 45,53 pkt +72,84 pkt   Phil Mahre

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium w zawodach edytuj

  1.   Zakopane – 6 marca 1974 – slalom (1. miejsce)
  2.   Wysokie Tatry – 10 marca 1974 – slalom (3. miejsce)
  3.   Kitzbühel – 19 stycznia 1975 – kombinacja (2. miejsce)
  4.   Megève – 1 lutego 1975 – kombinacja (2. miejsce)

Bibliografia edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Sports Reference.com: Johann Mühlegg. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-16)]. (ang.).
  2. ↑ Sports Reference.com: Blanca Fernández Ochoa. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-21)]. (ang.).
  3. ↑ Spain [online], www.sports-reference.com, 1 marca 2019 [dostęp 2021-04-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-01].
  4. ↑ alpineskiworld.net: 17.02.68. Grenoble/Chamrousse Alpine Combined, men (ang.)
  5. ↑ alpineskiworld.net: 08.02.1970. Val Gardena Slalom, men, finals (ang.)
  6. ↑ alpineskiworld.net: 09-10.02.1970. Val Gardena Giant Slalom, men (ang.)
  7. ↑ alpineskiworld.net: 15.02.1970. Val Gardena Downhill, men (ang.)
  8. ↑ alpineskiworld.net: 15.02.1970. Selva di Val Gardena Alpine Combined, men (ang.)
  9. ↑ alpineskiworld.net: 04-05.02.1974. St. Moritz Giant Slalom, men (ang.)
  10. ↑ alpineskiworld.net: 10.02.1974. St.Moritz Slalom, men (ang.)
  11. ↑ alpineskiworld.net: 02.02.1978. Garmisch Giant Slalom, men (ang.)
  12. ↑ alpineskiworld.net: 05.02.1978. Garmisch Slalom, men (ang.)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Francisco_Fernández_Ochoa&oldid=72966837”