Franciszek Błażyca

Funkcjonariusz Policji Państwowej

Franciszek Błażyca (ur. 30 września 1887 w Suszcu, zm. 1940 w Kalininie) – przodownik Policji Województwa Śląskiego, jedna z ofiar zbrodni katyńskiej.

Franciszek Błażyca
przodownik przodownik
Data i miejsce urodzenia

30 września 1887
Suszec

Data i miejsce śmierci

1940
Twer

Przebieg służby
Lata służby

Policja Województwa Śląskiego

Główne wojny i bitwy

powstania śląskie

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Niepodległości Krzyż Zasługi (II RP) Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi II stopnia Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Gwiazda Górnośląska

Życiorys edytuj

Syn Jana i Karoliny z Kwoków. W latach 1919–1921 członek Polskiej Organizacji Wojskowej na Górnym Śląsku, uczestnik powstań śląskich. Od 24 czerwca 1922 roku w Policji Województwa Śląskiego, nr służbowy 1470[1], służył w powiecie świętochłowickim, we wrześniu 1939 roku w Komisariacie Lipiny.

Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku znalazł się w niewoli radzieckiej w specjalnym obozie NKWD w Ostaszkowie. Zamordowany przez NKWD wiosną 1940 roku jako jedna z ofiar zbrodni katyńskiej. Pochowany w Miednoje.

W 1948 Paulina Błażyca nie znając losów męża, wystosowała pismo z dn. 14 marca 1948 skierowane do Ambasady Polskiej w Moskwie w sprawie zwolnienia z obozu jenieckiego Franciszka Błażyca[2].

Awans pośmiertny i upamiętnienie edytuj

4 października 2007 roku Franciszek Błażyca został pośmiertnie awansowany na stopień aspiranta Policji Państwowej[3].

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Błażyca, Franciszek (1887-1940) - Silesian Digital Library [online], sbc.org.pl [dostęp 2018-04-17].
  2. Muzeum Katyńskie - Szczegóły [online], www.muzeumkatynskie.pl [dostęp 2018-04-17] (pol.).
  3. Funkcjonariusze Policji – Uroczysty Apel Pamięci 9 listopada 2007 roku, plac marszałka Józefa Piłsudskiego w Warszawie polskieradio.pl [dostęp 2012-04-05]

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj