Franciszek Goldberg-Górski
Franciszek Goldberg-Górski (ur. 3 września 1863, zm. 5 kwietnia 1937 w Warszawie) – lekarz dentysta z tytułem doktora, podpułkownik Wojska Polskiego.
| |
 podpułkownik
| |
| Data i miejsce urodzenia |
3 września 1863 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
ordynator oddziału szpitalnego |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Urodził się na ziemi płockiej 3 września 1863[1][2][3]. Pochodził z rodziny żydowskiej. Był synem Maurycego Goldberga i Anny z domu Weber[4]. Odbywał studia lekarskie na Uniwersytecie w Berlinie u boku prof. Rudolfa Virchowa[1]. Uzyskał tytuł naukowy z tytułem doktora[1]. Ukończył specjalizację w zakresie stomatologii i w 1891 osiadł w Warszawie[1]. Od 1914 do 1915 pracował w warszawskim Szpitalu Miejskim[1]. Był specjalistą chorób i urazów szczękowych. Podczas I wojny światowej w 1915 jako ochotnik zgłosił się do służby wojskowej i pracował w szpitalu wojskowym odpowiadając za leczenie w dziedzinie swojej specjalizacji lekarskiej[1]. Publikował także prace naukowe w zakresie swojej specjalizacji[1].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia podpułkownika dentysty w korpusie oficerów sanitarnych rezerwy, grupie podlekarzy, ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[5][6]. W 1923, 1924 był przydzielony jako oficer rezerwowy do 1 batalionu sanitarnego[7][8]. Był kierownikiem (ordynatorem) Oddziału Stomatologicznego w 1 Wojskowym Szpitalu Okręgowym im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Warszawie[2][9]. Później przeniesiony w stan spoczynku[2].
Zmarł 5 kwietnia 1937 w Warszawie[2][1][10]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie 7 kwietnia 1937 (kwatera 194-4-22)[2][10].
Był kolekcjonerem dzieł malarskich[1]. Część zbiorów dawnej kolekcji doktora trafiła do Muzeum Narodowego w Warszawie[1].
Jego córki także zostały lekarzami z tytułem doktora: Anna (zm. 1959, okulistka) i Jadwiga (zm. 1968, bakteriolog)[1][10].
Odznaczenia edytuj
- Złoty Krzyż Zasługi (1937, za całokształt zasług w służbie wojskowej)[11][12]
- Odznaczenia wojskowe[1]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j k l Zofia Nowak. Zbiory Leona Franciszka Goldberg-Górskiego. „Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie”. 10, s. 423-426, 1966.
- ↑ a b c d e Franciszek Goldberg-Górski. Nekrolog. „Kurier Warszawski”, s. 8, Nr 94 z 1937.
- ↑ Rok urodzenia 1862 wskazała Zofia Nowak. Taki czas urodzenia wynika także z nekrologu opublikowanym w „Kurierze Warszawskim” w 1937, gdzie napisano, że Franciszek Goldberg-Górski zmarł w wieku 73 lat. Inny rok urodzenia, 1866, wskazały źródła wojskowe, Rocznik Oficerski 1924 oraz Oficerowie. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 2017-02-26]..
- ↑ Osoby o nazwisku „Goldberg” w Genealogii Potomków Sejmu Wielkiego. sejm-wielki.pl. [dostęp 2017-02-26].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1246.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1138.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1132.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1026.
- ↑ Hubert Wanyura: Klinika Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej. W: Marek Krawczyk (red.): Dzieje I Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie (1809-2006). T. II. Lublin: 2008, s. 606. ISBN 978-83-60608-57-9.
- ↑ a b c Cmentarz Stare Powązki: FRANCISZEK GÓRSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-02-26].
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411.
- ↑ Zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej. Nadanie Krzyża Zasługi. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 2, s. 37, 11 listopada 1937.
Bibliografia edytuj
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Zofia Nowak. Zbiory Leona Franciszka Goldberg-Górskiego. „Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie”. 10, s. 423-426, 1966.